< Süleymanin Məsəlləri 1 >

1 İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
Salamonnak, Dávid fiának, Izráel királyának példabeszédei,
2 Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
Bölcseség és erkölcsnek tanulására, értelmes beszédek megértésére;
3 Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
Okos fenyítéknek, igazságnak és ítéletnek és becsületességnek megnyerésére;
4 Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
Együgyűeknek eszesség, gyermeknek tudomány és meggondolás adására.
5 Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
Hallja a bölcs és öregbítse az ő tanulságát, és az értelmes szerezzen érett tanácsokat.
6 Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
Példabeszédnek és példázatnak, bölcsek beszédeinek és találós meséinek megértésére.
7 Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
Az Úrnak félelme feje a bölcseségnek; a bölcseséget és erkölcsi tanítást a bolondok megútálják.
8 Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
Hallgasd, fiam, a te atyádnak erkölcsi tanítását, és a te anyádnak oktatását el ne hagyd.
9 Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
Mert kedves ékesség lesz a te fejednek, és aranyláncz a te nyakadra.
10 Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
Fiam, ha a bűnösök el akarnak csábítani téged: ne fogadd beszédöket.
11 Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
Ha azt mondják: jere mi velünk, leselkedjünk vér után, rejtezzünk el az ártatlan ellen ok nélkül;
12 Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər. (Sheol h7585)
Nyeljük el azokat, mint a sír elevenen, és egészen, mint a kik mélységbe szállottak; (Sheol h7585)
13 Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
Minden drága marhát nyerünk, megtöltjük a mi házainkat zsákmánnyal;
14 Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
Sorsodat vesd közénk; egy erszényünk legyen mindnyájunknak:
15 Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
Fiam, ne járj egy úton ezekkel, tartóztasd meg lábaidat ösvényüktől;
16 Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
Mert lábaik a gonoszra futnak, és sietnek a vérnek ontására.
17 Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
Mert hiába vetik ki a hálót minden szárnyas állat szemei előtt:
18 Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
Ezek mégis vérök árán is ólálkodnak, lelkök árán is leselkednek;
19 Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
Ilyen az útja minden kapzsi embernek: gazdájának életét veszi el.
20 Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
A bölcseség künn szerül-szerte kiált; az utczákon zengedezteti az ő szavát.
21 O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
Lármás utczafőkön kiált a kapuk bemenetelin, a városban szólja az ő beszédit.
22 «Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
Míglen szeretitek, oh ti együgyűek az együgyűséget, és gyönyörködnek a csúfolók csúfolásban, és gyűlölik a balgatagok a tudományt?!
23 Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
Térjetek az én dorgálásomhoz; ímé közlöm veletek az én lelkemet, tudtotokra adom az én beszédimet néktek.
24 Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
Mivelhogy hívtalak titeket, és vonakodtatok, kiterjesztém az én kezemet, és senki eszébe nem vette;
25 Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
És elhagytátok minden én tanácsomat, és az én feddésemmel nem gondoltatok:
26 Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
Én is a ti nyomorúságtokon nevetek, megcsúfollak, mikor eljő az, a mitől féltek.
27 Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
Mikor eljő, mint a vihar, az, a mitől féltek, és a ti nyomorúságtok, mint a forgószél elközelget: mikor eljő ti reátok a nyomorgatás és a szorongatás.
28 O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
Akkor segítségül hívnak engem, de nem hallgatom meg: keresnek engem, de meg nem találnak.
29 Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
Azért hogy gyűlölték a bölcseséget, és az Úrnak félelmét nem választották.
30 Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
Nem engedtek az én tanácsomnak; megvetették minden én feddésemet.
31 Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
Esznek azért az ő útjoknak gyümölcséből, és az ő tanácsokból megelégednek.
32 Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
Mert az együgyűeknek pártossága megöli őket, és a balgatagoknak szerencséje elveszti őket.
33 Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».
A ki pedig hallgat engem, lakozik bátorságosan, és csendes lesz a gonosznak félelmétől.

< Süleymanin Məsəlləri 1 >