< Süleymanin Məsəlləri 1 >

1 İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.
2 Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,
3 Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;
4 Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;
5 Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;
6 Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gaader.
7 Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
HERRENS Frygt er Kundskabs begyndelse, Daarer ringeagter Visdom og Tugt.
8 Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
Hør, min Søn, paa din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.
9 Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
10 Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
Min Søn, sig nej, naar Syndere lokker!
11 Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
Siger de: »Kom med, lad os lure paa den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!
12 Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər. (Sheol h7585)
Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Haar, som for de i Graven. (Sheol h7585)
13 Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.
14 Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!«
15 Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
— min Søn, gaa da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;
16 Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.
17 Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;
18 Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
de lurer paa eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.
19 Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
Saa gaar det enhver, der attraar Rov, det tager sin Herres Liv.
20 Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
Visdommen raaber paa Gaden, paa Torvene løfter den Røsten;
21 O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
oppe paa Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:
22 «Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Daarerne hade Kundskab?
23 Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Aand udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:
24 Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
Fordi jeg raabte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,
25 Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
men I lod haant om alt mit Raad og tog ikke min Revselse til jer,
26 Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, naar det, I frygter, kommer,
27 Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
naar det, I frygter, kommer som Uvejr, naar eders Ulykke kommer som Storm, naar Trængsel og Nød kommer over jer.
28 O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
Da svarer jeg ej, naar de kalder, de søger mig uden at finde,
29 Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENS Frygt;
30 Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
mit Raad tog de ikke til sig, men lod haant om al min Revselse.
31 Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Raad;
32 Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Taabers Sorgløshed bliver deres Undergang;
33 Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».
men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.

< Süleymanin Məsəlləri 1 >