Luka 19
1 İsa Yerixoya daxil olub oradan keçirdi.
And he entered and was passing through Jericho.
2 Orada vergiyığanların rəisi olan Zakkay adlı varlı bir adam var idi.
And behold, a man called by name Zacchæus; and he was a chief publican, and he was rich.
3 İsanın kim olduğunu görməyə can atırdı. Amma balacaboy olduğuna görə izdihamın arasından Onu görə bilmirdi.
And he sought to see Jesus who he was; and could not for the crowd, because he was little of stature.
4 İsanı görmək üçün irəliyə qaçıb bir firon ənciri ağacına dırmaşdı. Çünki İsa oradan keçməli idi.
And he ran on before, and climbed up into a sycomore tree to see him: for he was to pass that way.
5 İsa o yerə çatdıqda yuxarı baxıb onu gördü və ona dedi: «Ey Zakkay, tez aşağı düş. Bu gün Mən sənin evində qalmalıyam».
And when Jesus came to the place, he looked up, and said unto him, Zacchæus, make haste, and come down; for to-day I must abide at thy house.
6 O tez aşağı düşüb İsanı sevinclə qəbul etdi.
And he made haste, and came down, and received him joyfully.
7 Bütün xalq bunu gördükdə deyinməyə başladı: «Gedib günahkar bir kişinin qonağı oldu!»
And when they saw it, they all murmured, saying, He is gone in to lodge with a man that is a sinner.
8 Zakkay isə ayağa qalxıb Rəbbə belə dedi: «Ya Rəbb, əmlakımın yarısını yoxsullara verərəm və kimdən haqsızlıqla bir şey almışamsa, ona dördqat qaytaracağam».
And Zacchæus stood, and said unto the Lord, Behold, Lord, the half of my goods I give to the poor; and if I have wrongfully exacted aught of any man, I restore fourfold.
9 İsa ona dedi: «Bu gün bu evə xilas gəldi, çünki bu adam da İbrahimin oğludur.
And Jesus said unto him, To-day is salvation come to this house, forasmuch as he also is a son of Abraham.
10 Çünki Bəşər Oğlu itmişləri axtarıb xilas etmək üçün gəlmişdir».
For the Son of man came to seek and to save that which was lost.
11 Onlar bu şeyləri dinləyərkən İsa bir məsəl də çəkdi. Çünki O, Yerusəlimə yaxınlaşmışdı və onlar elə düşünürdülər ki, Allahın Padşahlığı dərhal üzə çıxacaq.
And as they heard these things, he added and spake a parable, because he was nigh to Jerusalem, and [because] they supposed that the kingdom of God was immediately to appear.
12 İsa belə dedi: «Əsilzadələrdən olan bir nəfər padşah təyin olunub geri dönmək üçün uzaq bir ölkəyə yola düşdü.
He said therefore, A certain nobleman went into a far country, to receive for himself a kingdom, and to return.
13 Getməmişdən əvvəl qullarından on nəfəri çağırdı və onlara on mina pul verib dedi: “Mən gələnədək bunlarla ticarət et”.
And he called ten servants of his, and gave them ten pounds, and said unto them, Trade ye [herewith] till I come.
14 Lakin əhalisi bu adama nifrət etdi və onun ardınca elçilər göndərib dedi: “Bu adamın üzərimizdə padşah olmasını istəmirik”.
But his citizens hated him, and sent an ambassage after him, saying, We will not that this man reign over us.
15 O, padşah təyin olunub qayıdanda pul verdiyi həmin qulları yanına çağırtdırdı və nə qazandıqlarını öyrənmək istədi.
And it came to pass, when he was come back again, having received the kingdom, that he commanded these servants, unto whom he had given the money, to be called to him, that he might know what they had gained by trading.
16 Birincisi gəlib dedi: “Ağa, sənin bir minan on mina da qazandırdı”.
And the first came before him, saying, Lord, thy pound hath made ten pounds more.
17 Ağası ona dedi: “Afərin, yaxşı qulum! Ən kiçik bir işdə mənə sadiq olduğun üçün on şəhərin idarəsini üzərinə götür”.
And he said unto him, Well done, thou good servant: because thou wast found faithful in a very little, have thou authority over ten cities.
18 İkincisi gəlib dedi: “Ağa! Sənin bir minan beş mina da qazandırdı”.
And the second came, saying, Thy pound, Lord, hath made five pounds.
19 Ağası ona da “sən də beş şəhərə hakim ol” dedi.
And he said unto him also, Be thou also over five cities.
20 Bir başqası gəlib dedi: “Ağa! Budur sənin minan, onu dəsmala büküb saxlayırdım.
And another came, saying, Lord, behold, [here is] thy pound, which I kept laid up in a napkin:
21 Çünki səndən qorxurdum, sən qəddar bir adamsan, özün qoymadığını götürürsən və özün əkmədiyini biçirsən”.
for I feared thee, because thou art an austere man: thou takest up that which thou layedst not down, and reapest that which thou didst not sow.
22 Ağası ona dedi: “Ay pis qul, səni öz ağzından çıxan sözlərlə mühakimə edəcəyəm! Mənim qəddar bir adam olduğumu, özüm qoymadığımı götürdüyümü və özüm əkmədiyimi biçdiyimi bilirdinmi?
He saith unto him, Out of thine own mouth will I judge thee, thou wicked servant. Thou knewest that I am an austere man, taking up that which I laid not down, and reaping that which I did not sow;
23 Bəs onda nə üçün mənim pulumu sərraflara vermədin ki, mən qayıdanda onu faizlə geri alım?”
then wherefore gavest thou not my money into the bank, and I at my coming should have required it with interest?
24 Sonra ətrafında olanlara dedi: “Əlindəki minanı ondan alın və on minası olana verin!”
And he said unto them that stood by, Take away from him the pound, and give it unto him that hath the ten pounds.
25 Ona dedilər: “Ay ağa, axı artıq onun on minası var!”
And they said unto him, Lord, he hath ten pounds.
26 O, sözünə belə davam etdi: “Sizə deyirəm: kimin varıdırsa, daha çox veriləcək, kimin yoxudursa, əlində olan da alınacaq.
I say unto you, that unto every one that hath shall be given; but from him that hath not, even that which he hath shall be taken away from him.
27 Mənim onların padşahı olmağımı istəməyən düşmənlərimi isə buraya gətirin və mənim gözümün qabağında qılıncdan keçirin!”»
But these mine enemies, that would not that I should reign over them, bring hither, and slay them before me.
28 İsa bu sözləri deyib qabaqda yeriyərək Yerusəlimə doğru qalxdı.
And when he had thus spoken, he went on before, going up to Jerusalem.
29 Zeytun dağı adlanan dağın yamacındakı Bet-Faqe ilə Bet-Anyaya yaxınlaşarkən şagirdlərdən ikisini göndərərək
And it came to pass, when he drew nigh unto Bethphage and Bethany, at the mount that is called Olivet, he sent two of the disciples,
30 dedi: «Qarşınızdakı kəndə gedin. Oraya girəndə hələ heç kəsin minmədiyi, bağlanmış bir sıpa tapacaqsınız. Onu açıb buraya gətirin.
saying, Go your way into the village over against [you]; in which as ye enter ye shall find a colt tied, whereon no man ever yet sat: loose him, and bring him.
31 Kim sizdən soruşsa: “Nə üçün sıpanı açırsınız?”, ona “bu sıpa Rəbbə lazımdır” deyərsiniz».
And if any one ask you, Why do ye loose him? thus shall ye say, The Lord hath need of him.
32 Göndərilənlər gedib hər şeyin Onun dediyi kimi olduğunu gördülər.
And they that were sent went away, and found even as he had said unto them.
33 Onlar sıpanı açanda onun sahibləri onlara dedi: «Bu sıpanı nə üçün açırsınız?»
And as they were loosing the colt, the owners thereof said unto them, Why loose ye the colt?
34 Onlar cavab verdilər: «Bu sıpa Rəbbə lazımdır».
And they said, The Lord hath need of him.
35 Sıpanı İsanın yanına gətirdilər və öz paltarlarını sıpanın üstünə sərib İsanı onun belinə mindirdilər.
And they brought him to Jesus: and they threw their garments upon the colt, and set Jesus thereon.
36 O irəli gedərkən insanlar öz paltarlarını yola döşəyirdi.
And as he went, they spread their garments in the way.
37 İsa Zeytun dağının aşağı düşən yamacına yaxınlaşanda çoxlu şagird gördükləri bütün möcüzələr üçün sevinib uca səslə Allaha həmd etməyə başladı.
And as he was now drawing nigh, [even] at the descent of the mount of Olives, the whole multitude of the disciples began to rejoice and praise God with a loud voice for all the mighty works which they had seen;
38 Onlar deyirdi: «Rəbbin ismi ilə gələn Padşaha alqış olsun! Göydə sülh, ən ucalarda izzət olsun!»
saying, Blessed [is] the King that cometh in the name of the Lord: peace in heaven, and glory in the highest.
39 İzdihamın arasından bəzi fariseylər Ona dedilər: «Müəllim, şagirdlərinə qadağan et!»
And some of the Pharisees from the multitude said unto him, Teacher, rebuke thy disciples.
40 Lakin İsa cavabında onlara dedi: «Sizə bunu deyirəm ki, əgər onlar sussa, daşlar dilə gələr!»
And he answered and said, I tell you that, if these shall hold their peace, the stones will cry out.
41 İsa Yerusəlimə yaxınlaşanda ona baxıb şəhər üçün ağladı.
And when he drew nigh, he saw the city and wept over it,
42 O dedi: «Ah, kaş sən də bu gün sülhə aparan yolu tanıyaydın! Amma bu yol hələlik sənin nəzərindən gizlənib.
saying, If thou hadst known in this day, even thou, the things which belong unto peace! but now they are hid from thine eyes.
43 Çünki səni elə günlər gözləyir ki, düşmənlərin səni sədlə əhatə edəcək, mühasirəyə alacaq və hər yerdən sıxışdıracaqlar.
For the days shall come upon thee, when thine enemies shall cast up a bank about thee, and compass thee round, and keep thee in on every side,
44 Səni də, qucağındakı övladlarını da yerlə-yeksan edəcəklər. Daşını daş üstə qoymayacaqlar, çünki Allahın sənə yaxınlaşdığı zamanı anlamadın».
and shall dash thee to the ground, and thy children within thee; and they shall not leave in thee one stone upon another; because thou knewest not the time of thy visitation.
45 İsa məbədə girib orada satıcılıq edənləri qovmağa başladı.
And he entered into the temple, and began to cast out them that sold,
46 Onlara belə dedi: «“Mənim evim dua evi olacaq” deyə yazılıb. Amma siz onu quldur yuvasına çevirmisiniz!»
saying unto them, It is written, And my house shall be a house of prayer: but ye have made it a den of robbers.
47 İsa hər gün məbəddə təlim öyrədirdi. Başçı kahinlər, ilahiyyatçılar və xalqın nüfuzlu adamları Onu öldürmək üçün yol axtarırdı,
And he was teaching daily in the temple. But the chief priests and the scribes and the principal men of the people sought to destroy him:
48 amma bunu necə edəcəklərini bilmirdilər. Çünki bütün xalq Onu böyük diqqətlə dinləyirdi.
and they could not find what they might do; for the people all hung upon him, listening.
