Mərsiyələr 5
1 Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
Acuérdate, o! Jehová, de lo que nos ha venido: vé, y mira nuestra vergüenza.
2 İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
Nuestra heredad se ha vuelto a extraños, nuestras casas a forasteros.
3 Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
Huérfanos somos sin padre: nuestras madres como viudas.
4 Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
Nuestra agua bebemos por dinero, nuestra leña compramos por precio.
5 Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
Sobre nuestra cerviz padecemos persecución; cansámosnos, y no hay para nosotros descanso.
6 Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
A Egipto dimos la mano, y al Asirio, para hartarnos de pan.
7 Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
8 Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
Siervos se enseñorearon de nosotros: no hubo quien nos librase de su mano.
9 Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
Con el peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante de la espada del desierto.
10 Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
Nuestros cueros se ennegrecieron como un horno a causa del ardor de la hambre.
11 Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
Afligieron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
A los príncipes colgaron con su mano: no reverenciaron los rostros de los viejos.
13 Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
Llevaron los mozos a moler, y los muchachos desfallecieron en la leña.
14 Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
Los ancianos cesaron de la puerta, los mancebos de sus canciones.
15 Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
Cesó el gozo de nuestro corazón, nuestro corro se tornó en luto.
16 Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
Cayó la corona de nuestra cabeza: ¡ay ahora de nosotros! porque pecamos.
17 Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
Por esto fue entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestros ojos.
18 Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
Por el monte de Sión que es asolado, zorras andan en él.
19 Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
Mas tú, Jehová, para siempre permanecerás: tu trono de generación en generación.
20 Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros? ¿dejarnos has por luengos días?
21 Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
Vuélvenos, o! Jehová, a ti, y volvernos hemos: renueva nuestros días como al principio.
22 Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
Porque desechando nos has desechado: háste airado contra nosotros en gran manera.
