Mərsiyələr 5
1 Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
Gedenke, HERR, was uns widerfahren ist! Schau her und siehe unsere Schmach!
2 İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
Unser Erbe ist den Fremden zugefallen, unsere Häuser den Ausländern.
3 Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
Wir sind Waisen geworden, vaterlos, unsere Mütter zu Witwen.
4 Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
Unser Wasser trinken wir um Geld, unser Holz kommt uns gegen Bezahlung zu.
5 Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
Unsere Verfolger sind uns beständig auf dem Hals; werden wir müde, so gönnt man uns keine Ruhe.
6 Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
Wir haben Ägypten die Hand gereicht und Assur, um genug Brot zu erhalten.
7 Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
Unsere Väter, die gesündigt haben, sind nicht mehr; wir müssen ihre Schuld tragen.
8 Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
Knechte herrschen über uns; niemand befreit uns aus ihrer Hand!
9 Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
Wir schaffen unsere Nahrung unter Lebensgefahr herbei, weil uns in der Wüste das Schwert bedroht.
10 Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
Unsere Haut ist schwarz wie ein Ofen, so versengt uns der Hunger.
11 Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
Frauen wurden in Zion vergewaltigt, Jungfrauen in den Städten Judas.
12 Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
Fürsten wurden durch ihre Hand gehängt, die Person der Alten hat man nicht geachtet.
13 Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
Jünglinge müssen Mühlsteine tragen und Knaben straucheln unter Bürden von Holz.
14 Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
Die Ältesten bleiben weg vom Tor, und die Jünglinge lassen ihr Saitenspiel.
15 Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
Die Freude unsres Herzens ist dahin, unser Reigen hat sich in Klage verwandelt.
16 Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
Die Krone ist uns vom Haupte gefallen; wehe uns, daß wir gesündigt haben!
17 Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
Darob ist unser Herz krank geworden, darum sind unsere Augen trübe:
18 Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
weil der Berg Zion verwüstet ist; Füchse tummeln sich daselbst.
19 Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
Du aber, o HERR, bleibst ewiglich, dein Thron besteht für und für!
20 Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
Warum willst du uns für immer vergessen, uns verlassen auf Lebenszeit?
21 Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
Bringe uns zu dir zurück, o HERR, so kehren wir um; laß es wieder werden wie vor alters!
22 Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
Oder hast du uns gänzlich verworfen, bist du allzusehr über uns erzürnt?
