< Mərsiyələr 5 >

1 Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
Remember, O Yahweh, what hath befallen us, Look around, and see our reproach:
2 İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
Our inheritance, turned over to foreigners, our houses, to aliens.
3 Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
Orphans, have we become, and fatherless, our mothers, are widows indeed.
4 Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
Our water—for silver, have we drunk, our wood—for a price, cometh in.
5 Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
Upon our necks, are our pursuers, We labour, and there is allowed us no rest.
6 Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
To Egypt, have we stretched out our hand, to Assyria, to be satisfied with bread.
7 Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
Our fathers, sinned, and are not, and, we, their iniquities, have borne.
8 Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
Slaves, have ruled over us, There is none to set free from their hand.
9 Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
At the risk of our life, do we bring in our bread, because of the sword of the desert.
10 Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
Our skin, as with a furnace, is scorched, because of the hot winds of famine.
11 Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
Women—in Zion, were ravished, virgins, in the cities of Judah!
12 Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
Princes, by their hand, have been hanged, The faces of elders, not honoured.
13 Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
Young men, a millstone, have lifted, and, youths, under wood, have staggered.
14 Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
Elders, from the gates, have ceased. Young men, from their music.
15 Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
Ceased hath the joy of our hearts, Changed to mourning, our dance.
16 Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
Fallen is the crown of our head. Surely woe to us, for we have sinned.
17 Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
For this cause, faint is our heart, For these things, dimmed are our eyes:
18 Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
Because of Mount Zion, which is desolate, jackals, have gone prowling therein.
19 Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
Thou, O Yahweh, unto times age-abiding, dost remain, Thy throne, from generation to generation:
20 Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
Wherefore shouldst thou perpetually forget us? forsake us, to length of days?
21 Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
Bring us back, O Yahweh, unto thyself, and we will come back! Renew our days, as of old;
22 Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
For though thou hast not, utterly rejected, us, thou art wroth with us—exceedingly!

< Mərsiyələr 5 >