Mərsiyələr 5
1 Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
6 Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
7 Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
8 Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
13 Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
