Mərsiyələr 5
1 Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
Herre! kom i Hu, hvad der er sket os; sku ned og se vor Forhaanelse!
2 İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
Vor Arv er gaaet over til fremmede, vore Huse til Udlændinge.
3 Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
Vi ere blevne faderløse, uden Fader, vore Mødre ere som Enker.
4 Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
Vandet, vi drikke, købe vi for Penge; vort Brænde kommer til os for Betaling.
5 Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
Man er os paa Halsen, vi forfølges; vi blive trætte og faa ikke Hvile.
6 Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
Vi have rakt Haanden imod Ægypten, imod Assyrien for at mættes af Brød.
7 Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
Vore Fædre have syndet, de ere ikke mere, og vi bære deres Misgerninger.
8 Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
Trælle herske over os; der er ingen, som frier af deres Haand.
9 Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
Vi hente vort Brød med Fare for vort Liv, formedelst Sværdet i Ørken.
10 Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
Vor Hud er forbrændt som en Ovn, af Hungerens Glød.
11 Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
De krænke Kvinderne i Zion, Jomfruerne i Judas Stæder.
12 Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
Fyrster ere hængte af deres Haand, Oldingers Person bliver ikke æret.
13 Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
Unge Karle maatte tage fat paa Kværnen, og Drenge segnede under Byrden af Ved.
14 Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
De Ældste have hørt op med at sidde i Porten, de unge Karle med deres Strengeleg.
15 Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
Vort Hjertes Glæde er hørt op, vor Dans er vendt om til Sorrig.
16 Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
Vort Hoveds Krone er affalden; o ve os! thi vi have syndet.
17 Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
Derfor er vort Hjerte sygt, derfor ere vore Øjne formørkede:
18 Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
For Zions Bjergs Skyld, som er øde, Ræve løbe derpaa.
19 Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
Du, Herre! du bliver evindelig, din Trone fra Slægt til Slægt.
20 Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
Hvorfor vil du glemme os evindelig? forlade os saa lang en Tid?
21 Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
Herre! før os tilbage til dig, saa ville vi vende tilbage, forny vore Dage som i fordums Tid!
22 Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
Thi mon du aldeles har forkastet os? mon du er saa saare vred paa os?
