Mərsiyələr 3
1 Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
YO soy el hombre que ha visto aflicción en la vara de su enojo.
2 O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
Guióme y llevóme en tinieblas, mas no en luz.
3 Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.
4 Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.
5 Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
Edificó contra mí, y cercóme de tósigo y de trabajo.
6 Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
Asentóme en oscuridades, como los ya muertos de mucho tiempo.
7 Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
Cercóme por todos lados, y no puedo salir; agravó mis grillos.
8 Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
Aun cuando clamé y dí voces, cerro [los oídos á] mi oración.
9 Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
Cercó mis caminos con piedra tajada, torció mis senderos.
10 Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
Como oso que acecha fué para mí, como león en escondrijos.
11 Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
Torció mis caminos, y depedazóme; tornóme asolado.
12 Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
Su arco entesó, y púsome como blanco á la saeta.
13 Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.
14 Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
Fuí escarnio á todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
15 O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.
16 Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.
17 Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.
18 Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de Jehová.
19 Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
Acuérdate de mi aflicción y de mi abatimiento, del ajenjo y de la hiel.
20 Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
Tendrálo aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.
21 Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
Esto reduciré á mi corazón, por lo cual esperaré.
22 Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
[Es por] la misericordia de Jehová que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.
23 Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
Nuevas son cada mañana; grande es tu fidelidad.
24 Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
Mi parte es Jehová, dijo mi alma; por tanto en él esperaré.
25 Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
Bueno es Jehová á los que en él esperan, al alma que le buscare.
26 Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
Bueno es esperar callando en la salud de Jehová.
27 Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
Bueno es al hombre, si llevare el yugo desde su mocedad.
28 Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
Sentaráse solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.
29 Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
Pondrá su boca en el polvo, por si quizá hay esperanza.
30 İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
Dará la mejilla al que le hiriere; hartaráse de afrenta.
31 Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
Porque el Señor no desechará para siempre:
32 Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
33 Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
Porque no aflige ni congoja de su corazón á los hijos de los hombres.
34 Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
Desmenuzar bajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,
35 Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
Hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,
36 İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
Trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
37 Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
¿Quién [será] aquel que diga, que vino [algo] que el Señor no mandó?
38 Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
¿De la boca del Altísimo no saldrá malo y bueno?
39 Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
¿Por qué murmura el hombre viviente, el hombre en su pecado?
40 Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos á Jehová.
41 Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
Levantemos nuestros corazones con las manos á Dios en los cielos.
42 Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; tú no perdonaste.
43 Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.
44 Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
Te cubriste de nube, porque no pasase la oración [nuestra].
45 Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
46 Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
47 Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
Temor y lazo fué para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.
48 Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
49 Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,
50 Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
Hasta que Jehová mire y vea desde los cielos.
51 Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.
52 Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
Mis enemigos me dieron caza como á ave, sin por qué.
53 Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.
54 Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: Muerto soy.
55 Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
Invoqué tu nombre, oh Jehová, desde la cárcel profunda.
56 «Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
Oiste mi voz; no escondas tu oído á mi clamor, para mi respiro.
57 Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.
58 Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.
59 Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
Tú has visto, oh Jehová, mi agravio; defiende mi causa.
60 Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.
61 Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
Tú has oído el oprobio de ellos, oh Jehová, todas sus maquinaciones contra mí;
62 Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
Los dichos de los que contra mí se levantaron, y su designio contra mí todo el día.
63 Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.
64 Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
Dales el pago, oh Jehová, según la obra de sus manos.
65 Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
Dales ansia de corazón, tu maldición á ellos.
66 Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh Jehová.
