< Mərsiyələr 3 >
1 Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
Yo soy el hombre que fue afligido Con la vara de su furor.
2 O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
Me guió y condujo en oscuridad y no en luz.
3 Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
Ciertamente se apartó de mí. Contra mí vuelve su mano todo el día.
4 Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
Consumió mi carne y mi piel, Quebró mis huesos.
5 Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
Me sitió Y me encerró en tribulación y angustia.
6 Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
Me encerró a vivir en oscuridad Como los que murieron hace tiempo.
7 Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
Me cercó con muros de modo que no puedo salir. Me cargó una cadena pesada.
8 Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
Aun cuando clamo y grito, Cierra oídos a mi oración.
9 Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
Con piedras labradas bloqueó mi camino Y torció mis senderos.
10 Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
Él es para mí como oso que acecha, Como león agazapado en lugares secretos.
11 Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
Él trastornó mis caminos. Me destrozó y me dejó desolado.
12 Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
Entesó su arco, Y me puso como blanco de su flecha.
13 Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
Él hizo que las flechas de su caja portátil para flechas Penetraran en mis órganos internos.
14 Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
Soy el escarnio para todo mi pueblo, El estribillo de burla todo el día.
15 O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
Me llenó de amargura. Me dio a beber ajenjo.
16 Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
Quebró mis dientes con grava Y me pisoteó en la ceniza,
17 Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
Mi alma está lejos de la paz. Olvidé la felicidad.
18 Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
Y dije: Mi fuerza y mi esperanza En Yavé perecieron.
19 Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
Recuerda mi aflicción y mi angustia, El ajenjo y la hiel.
20 Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
Ciertamente mi alma recuerda Y está abatida dentro de mí.
21 Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
Esto le recuerdo a mi mente, Por tanto tengo esperanza:
22 Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
Por causa de las misericordias de Yavé No estamos consumidos. Porque sus compasiones no fallan.
23 Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
Nuevas son cada mañana. Grande es tu fidelidad.
24 Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
Yavé es mi porción, dice mi alma, Por tanto espero en Él.
25 Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
Bueno es Yavé para los que lo esperan, Para el alma que lo busca.
26 Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
Bueno es esperar en silencio La salvación de Yavé.
27 Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
Bueno es para un hombre llevar El yugo desde su juventud,
28 Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
Que se siente a solas y guarde silencio Puesto que Él se lo impuso.
29 Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
Que ponga su boca en el polvo, Tal vez haya esperanza.
30 İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
Que dé la mejilla al que lo abofetea, Y se harte de afrenta.
31 Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
Porque ʼAdonay no desechará para siempre.
32 Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
Aunque entristezca, Él tendrá compasión Según su abundante misericordia.
33 Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
Porque no aflige voluntariamente, Ni entristece a los hijos de los hombres.
34 Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
No aplasta bajo sus pies A todos los cautivos de la tierra.
35 Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
No se aparta del justo juicio a un hombre En presencia de ʼElyón.
36 İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
ʼAdonay no aprueba Pervertir la causa del hombre.
37 Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
¿Quién dice algo y ocurre, A menos que ʼAdonay lo ordene?
38 Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
¿No procede de la boca del ʼElyon Tanto lo bueno como lo malo?
39 Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
¿Por qué se queja el hombre? Que se queje el hombre por el castigo de sus pecados.
40 Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
Examinemos y probemos nuestros caminos, Y regresemos a Yavé.
41 Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
Levantamos nuestros corazones y manos Hacia ʼEL en el cielo y dijimos:
42 Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
Nosotros transgredimos y fuimos rebeldes. Tú no nos perdonaste.
43 Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
Te cubriste con furor, Y nos perseguiste. Nos mataste sin compasión.
44 Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
Te cubriste con una nube muy espesa Para que no pasara la oración.
45 Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
Nos volviste como excrementos y basura entre los pueblos.
46 Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
Todos nuestros enemigos ensanchan sus bocas contra nosotros.
47 Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
Terror y trampa están sobre nosotros, Desolación y destrucción.
48 Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
Mis ojos derraman manantiales de agua A causa de la destrucción de la hija de mi pueblo.
49 Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
Mis ojos manan sin cesar, sin alguna tregua.
50 Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
Hasta que Yavé vea Y mire desde el cielo.
51 Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
Mis ojos traen sufrimiento a mi alma A causa de las hijas de mi ciudad.
52 Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
Como a un pájaro me cazaron Los que sin causa son mis enemigos.
53 Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
Me echaron en la cisterna Y pusieron una piedra sobre mí.
54 Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
Las aguas fluyeron sobre mi cabeza. Yo dije: ¡Estoy muerto!
55 Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
De lo más hondo de la fosa, oh Yavé, Invoqué tu Nombre.
56 «Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
Oíste mi voz: No cierres tu oído A mi suspiro, a mi clamor.
57 Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
Tú te acercaste cuando te invoqué, Dijiste: ¡No temas!
58 Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
Oh ʼAdonay, Tú defendiste la causa de mi vida. Tú redimiste mi vida.
59 Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
Tú viste, oh Yavé, mi opresión. Juzga mi causa.
60 Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
Tú viste toda su venganza, Todos sus planes contra mí.
61 Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
Tú oíste, oh Yavé, Todos sus reproches contra mí.
62 Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
Los labios de mis asaltantes y su murmuración Están contra mí todo el día.
63 Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
Observa su sentarse y levantarse. Yo soy su estribillo de burla.
64 Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
Tú, oh Yavé, les recompensarás Según la obra de sus manos.
65 Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
Les darás dureza de corazón. Tu maldición estará sobre ellos.
66 Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
Oh Yavé, persíguelos en tu furor Y destrúyelos de debajo de los cielos, oh Yavé.