< Mərsiyələr 3 >

1 Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
Ich bin der Mann, der Elend erlebt hat durch die Rute seines Zornes;
2 O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
mich hat er geführt und getrieben in Finsternis und tiefes Dunkel;
3 Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
nur gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand Tag für Tag!
4 Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
Mein Fleisch und meine Haut hat er hinschwinden lassen, meine Glieder zerschlagen;
5 Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
aufgetürmt hat er rings um mich Gift und Mühsal;
6 Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
in Finsternis hat er mich versenkt wie die ewig Toten.
7 Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
Er hat mich ummauert, daß ich keinen Ausweg habe, mich mit schweren Ketten beladen;
8 Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
ob ich auch schreie und rufe: er verschließt sich meinem Flehen.
9 Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
Er hat meine Wege mit Quadersteinen vermauert, meine Pfade ungangbar gemacht.
10 Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
Ein lauernder Bär ist er mir gewesen, ein Löwe im Versteck.
11 Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
Er hat mich auf Irrwegen wandeln lassen und mich zerfleischt, mich verstört;
12 Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
er hat seinen Bogen gespannt und mich als Zielscheibe hingestellt für seine Pfeile,
13 Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
hat die Söhne seines Köchers mir ins Herz dringen lassen.
14 Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
Meinem ganzen Volk bin ich zum Hohn geworden, ihr Spottlied den ganzen Tag;
15 O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
mit Bitternissen hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.
16 Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
Meine Zähne hat er mich an Kieseln zerbeißen lassen, mich in den Staub niedergetreten.
17 Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
Du hast meiner Seele den Frieden entrissen, so daß ich verlernt habe, glücklich zu sein,
18 Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
und ausrufe: »Dahin ist meine Lebenskraft und verloren meine Hoffnung auf den HERRN!«
19 Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
Gedenke meines Elends und meiner Irrsale, des Wermuts und des Gifts!
20 Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
Ohne Unterlaß denkt meine Seele daran und ist gebeugt in mir.
21 Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
Dies will ich mir zu Herzen nehmen und darum der Hoffnung leben:
22 Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
Die Gnadenerweisungen des HERRN sind noch nicht erschöpft, sein Erbarmen ist noch nicht zu Ende;
23 Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
alle Morgen sind sie neu, groß ist deine Treue.
24 Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
»Der HERR ist mein Teil!« bekennt meine Seele; drum will ich auf ihn hoffen.
25 Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
Gütig ist der HERR gegen die, welche auf ihn harren, gegen ein Herz, das ihn sucht.
26 Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
Gut ist es, geduldig zu sein und schweigend zu warten auf die Hilfe des HERRN.
27 Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
Gut ist es für jeden, das Joch schon in seiner Jugend tragen zu lernen;
28 Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
er sitze einsam und schweige, wenn der HERR es ihm auferlegt!
29 Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
Er neige seinen Mund in den Staub hinab: vielleicht ist noch Hoffnung vorhanden;
30 İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
er biete ihm, wenn er ihn schlägt, die Wange dar, lasse sich mit Schmach sättigen!
31 Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
Denn nicht auf ewig verstößt der HERR,
32 Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
sondern, wenn er Trübsal verhängt hat, erbarmt er sich auch wieder nach seiner großen Güte;
33 Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
denn nicht aus Lust plagt und betrübt er die Menschenkinder.
34 Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
Wenn man mit Füßen niedertritt alle Gefangenen der Erde,
35 Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
wenn man das Recht eines Mannes beugt vor den Augen des Höchsten,
36 İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
wenn man einen Menschen in seinem Rechtsstreit ins Unrecht setzt: sollte das der Herr nicht beachten?
37 Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
Wer kann denn befehlen, daß etwas geschehe, ohne daß der Herr es geboten hat?
38 Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
Geht nicht aus dem Munde des Höchsten das Glück wie das Unglück hervor?
39 Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
Was klagt (also) der Mensch, solange er lebt? Ein jeder klage über seine Sünden!
40 Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
Laßt uns unsern Wandel prüfen und erforschen und zum HERRN umkehren!
41 Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
Laßt uns unser Herz mitsamt den Händen erheben zu Gott im Himmel!
42 Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
Wir sind es, die abtrünnig und ungehorsam gewesen sind; du aber hast nicht verziehen,
43 Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
hast dich in Zorn gehüllt und uns verfolgt, hingerafft ohne Schonung;
44 Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
du hast dich in Gewölk gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdringen konnte;
45 Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
zu Kehricht und zum Abscheu hast du uns gemacht inmitten der Völker.
46 Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
Es haben den Mund gegen uns aufgerissen all unsere Feinde;
47 Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
Grauen und Grube sind uns zuteil geworden, Verwüstung und Untergang!
48 Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
Wasserbäche läßt mein Auge rinnen über die Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.
49 Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
Mein Auge ergießt sich ruhelos in Tränen ohne Aufhören,
50 Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
bis der HERR vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.
51 Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
Was ich sehen muß, versetzt mich in Trauer um aller Töchter meiner Stadt willen.
52 Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
Ach! Wie einen Vogel haben die mich gejagt, die mir ohne Ursache feind sind;
53 Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
sie haben mich in die Grube gestoßen, um mein Leben zu vernichten, und haben Steine auf mich geworfen:
54 Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
die Wasser schlugen mir über dem Haupt zusammen; ich dachte: »Mit mir ist’s aus!«
55 Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
Da rief ich deinen Namen an, HERR, tief unten aus der Grube,
56 «Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
und du hast mich gehört, als ich zu dir flehte: »Verschließ dein Ohr nicht meinem Hilferuf!«
57 Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
Du hast dich mir genaht, als ich dich anrief, hast mir zugerufen: »Fürchte dich nicht!«
58 Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
Du, o HERR, hast meine Sache geführt, hast mein Leben gerettet;
59 Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
du, o HERR, hast meine Unbill gesehen: verhilf mir zu meinem Recht!
60 Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
Du hast all ihre Rachgier gesehen, all ihre Anschläge gegen mich,
61 Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
hast, o HERR, ihr Schmähen gehört, all ihre Anschläge gegen mich,
62 Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
das Gerede meiner Widersacher und ihre täglichen Ränke gegen mich.
63 Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
Gib acht auf ihr Sitzen und ihr Aufstehen: ihr Spottlied bin ich!
64 Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
Du wirst ihnen vergelten, HERR, wie ihre Taten es verdienen,
65 Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
wirst ihnen Verblendung ins Herz geben: dein Fluch komme über sie!
66 Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
Du wirst sie im Zorn verfolgen und sie vertilgen unter Gottes Himmel hinweg!

< Mərsiyələr 3 >