Mərsiyələr 3
1 Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
[Aleph.] Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.
2 O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.
3 Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
Certes il s’est tourné contre moi, il a tous les jours tourné sa main [contre moi].
4 Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
[Beth.] Il a fait vieillir ma chair et ma peau, il a brisé mes os.
5 Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de travail.
6 Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
Il m’a fait tenir dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts dès longtemps.
7 Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
[Guimel.] Il a fait une cloison autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes fers.
8 Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
Même quand je crie et que j’élève ma voix, il rejette ma requête.
9 Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
Il a fait un mur de pierres de taille [pour fermer] mes chemins, il a renversé mes sentiers.
10 Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
[Daleth.] Ce m’est un ours qui est aux embûches, et un lion qui se tient dans un lieu caché.
11 Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
Il a détourné mes chemins, et m’a mis en pièces, il m’a rendu désolé.
12 Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
Il a tendu son arc, et m’a mis comme une butte pour la flèche.
13 Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
[He.] Il a fait entrer dans mes reins les flèches dont son carquois est plein.
14 Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
J’ai été en risée à tous les peuples, et leur chanson, tout le jour.
15 O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
16 Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
[Vau.] Il m’a cassé les dents avec du gravier, il m’a couvert de cendre;
17 Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
Tellement que la paix s’est éloignée de mon âme; j’ai oublié ce que c’est que d’être à son aise.
18 Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
Et j’ai dit: ma force est perdue, et mon espérance aussi que j’avais en l’Eternel.
19 Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
[Zajin.] Souviens-toi de mon affliction, et de mon pauvre état, qui n’est qu’absinthe et que fiel.
20 Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
Mon âme s’[en] souvient sans cesse, et elle est abattue au dedans de moi.
21 Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
[Mais] je rappellerai ceci en mon cœur, [et] c’est pourquoi j’aurai espérance;
22 Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
[Heth.] Ce sont les gratuités de l’Eternel que nous n’avons point été consumés, parce que ses compassions ne sont point taries.
23 Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
Elles se renouvellent chaque matin; [c’est] une chose grande que ta fidélité.
24 Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
L’Eternel est ma portion, dit mon âme, c’est pourquoi j’aurai espérance en lui.
25 Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
[Teth.] L’Eternel est bon à ceux qui s’attendent à lui, [et] à l’âme qui le recherche.
26 Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
C’est une chose bonne qu’on attende, même en se tenant en repos, la délivrance de l’Eternel.
27 Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
C’est une chose bonne à l’homme de porter le joug en sa jeunesse.
28 Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
[Jod.] Il est assis solitaire et se tient tranquille, parce qu’on l’a chargé sur lui.
29 Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
Il met sa bouche dans la poussière, si peut-être il y aura quelque espérance.
30 İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
Il présente la joue à celui qui le frappe; il est accablé d’opprobre.
31 Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
[Caph.] Car le Seigneur ne rejette point à toujours.
32 Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
Mais s’il afflige quelqu’un, il en a aussi compassion selon la grandeur de ses gratuités.
33 Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
Car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.
34 Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
[Lamed.] Lorsqu’on foule sous ses pieds tous les prisonniers du monde;
35 Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
Lorsqu’on pervertit le droit de quelqu’un en la présence du Très-haut;
36 İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
Lorsqu’on fait tort à quelqu’un dans son procès, le Seigneur ne le voit-il point?
37 Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
[Mem.] Qui est-ce qui dit que cela a été fait, [et] que le Seigneur ne l’[a] point commandé?
38 Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
Les maux, et les biens ne procèdent-ils point de l’ordre du Très-haut?
39 Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
Pourquoi se dépiterait l’homme vivant, l’homme, [dis-je], à cause de ses péchés?
40 Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
[Nun.] Recherchons nos voies, et [les] sondons, et retournons jusqu’à l’Eternel.
41 Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
Levons nos cœurs et nos mains au [Dieu] Fort qui est aux cieux, [en disant]:
42 Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
Nous avons péché, nous avons été rebelles, tu n’as point pardonné.
43 Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
[Samech.] Tu nous as couverts de [ta] colère, et nous as poursuivis, tu as tué, tu n’as point épargné.
44 Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la requête ne passât point.
45 Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
Tu nous as fait être la raclure et le rebut au milieu des peuples.
46 Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
[Pe.] Tous nos ennemis ont ouvert leur bouche sur nous.
47 Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
La frayeur et la fosse, le dégât et la calamité nous sont arrivés.
48 Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
Mon œil s’est fondu en ruisseaux d’eaux à cause de la plaie de la fille de mon peuple.
49 Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
[Hajin.] Mon œil verse des larmes, et ne cesse point, parce qu’il n’y a aucun relâche.
50 Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
Jusques à ce que l’Eternel regarde et voie des cieux.
51 Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
52 Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
[Tsadi.] Ceux qui me sont ennemis sans cause m’ont poursuivi à outrance, comme on chasse après l’oiseau.
53 Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
Ils ont enserré ma vie dans une fosse, et ont roulé une pierre sur moi.
54 Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
Les eaux ont regorgé par-dessus ma tête; je disais: je suis retranché.
55 Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
[Koph.] J’ai invoqué ton Nom, ô Eternel! d’une des plus basses fosses.
56 «Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
Tu as ouï ma voix, ne ferme point ton oreille, afin que je n’expire point à force de crier.
57 Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
Tu t’es approché au jour que je t’ai invoqué, et tu as dit: ne crains rien.
58 Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
[Resch.] Ô Seigneur! tu as plaidé la cause de mon âme; et tu as garanti ma vie.
59 Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
Tu as vu, ô Eternel! le tort qu’on me fait, fais-moi droit.
60 Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
Tu as vu toutes les vengeances dont ils ont usé, et toutes leurs machinations contre moi.
61 Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
[Scin.] Tu as ouï, ô Eternel! leur opprobe et toutes leurs machinations contre moi.
62 Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
Les discours de ceux qui s’élèvent contre moi, et leur dessein qu’ils ont contre moi tout le long du jour.
63 Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
Considère quand ils s’asseyent, et quand ils se lèvent, [car] je suis leur chanson.
64 Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
[Thau.] Rends-leur la pareille, ô Eternel! selon l’ouvrage de leurs mains.
65 Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
Donne-leur un tel ennui qu’il leur couvre le cœur; donne-leur ta malédiction.
66 Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
Poursuis-les en ta colère, et les efface de dessous les cieux de l’Eternel.
