Mərsiyələr 3
1 Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.
2 O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.
3 Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
Certes c’est contre moi qu’il a tout le jour tourné et retourné sa main.
4 Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
Il a fait vieillir ma chair et ma peau; il a brisé mes os.
5 Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de peine.
6 Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
Il m’a fait habiter dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts depuis longtemps.
7 Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
Il a fait une clôture autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes chaînes.
8 Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
Même quand je crie et que j’élève ma voix, il ferme l’accès à ma prière.
9 Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
Il a barré mes chemins avec des pierres de taille; il a bouleversé mes sentiers.
10 Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
Il a été pour moi un ours aux embûches, un lion dans les lieux cachés.
11 Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
Il a fait dévier mes chemins et m’a déchiré; il m’a rendu désolé.
12 Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
Il a bandé son arc, et m’a placé comme un but pour la flèche.
13 Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
Il a fait entrer dans mes reins les flèches de son carquois.
14 Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
Je suis la risée de tout mon peuple, leur chanson tout le jour.
15 O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
Il m’a rassasié d’amertumes, il m’a abreuvé d’absinthe.
16 Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
Il m’a brisé les dents avec du gravier; il m’a couvert de cendre.
17 Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
Et tu as rejeté mon âme loin de la paix, j’ai oublié le bonheur;
18 Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
et j’ai dit: Ma confiance est périe, et mon espérance en l’Éternel.
19 Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
Souviens-toi de mon affliction, et de mon bannissement, de l’absinthe et du fiel.
20 Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
Mon âme s’en souvient sans cesse, et elle est abattue au-dedans de moi. –
21 Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
Je rappelle ceci à mon cœur, c’est pourquoi j’ai espérance:
22 Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
Ce sont les bontés de l’Éternel que nous ne sommes pas consumés, car ses compassions ne cessent pas;
23 Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
elles sont nouvelles chaque matin; grande est ta fidélité!
24 Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
L’Éternel est ma portion, dit mon âme; c’est pourquoi j’espérerai en lui.
25 Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
L’Éternel est bon pour ceux qui s’attendent à lui, pour l’âme qui le cherche.
26 Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
C’est une chose bonne qu’on attende, et dans le silence, le salut de l’Éternel.
27 Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
Il est bon à l’homme de porter le joug dans sa jeunesse:
28 Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
Il est assis solitaire, et se tait, parce qu’il l’a pris sur lui;
29 Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
il met sa bouche dans la poussière: peut-être y aura-t-il quelque espoir.
30 İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
Il présente la joue à celui qui le frappe, il est rassasié d’opprobres.
31 Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
Car le Seigneur ne rejette pas pour toujours;
32 Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
mais, s’il afflige, il a aussi compassion, selon la grandeur de ses bontés;
33 Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.
34 Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
Qu’on écrase sous les pieds tous les prisonniers de la terre,
35 Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
qu’on fasse fléchir le droit d’un homme devant la face du Très-haut,
36 İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
qu’on fasse tort à un homme dans sa cause, le Seigneur ne le voit-il point?
37 Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
Qui est-ce qui dit une chose, et elle arrive, quand le Seigneur ne l’a point commandée?
38 Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
N’est-ce pas de la bouche du Très-haut que viennent les maux et les biens?
39 Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
Pourquoi un homme vivant se plaindrait-il, un homme, à cause de la peine de ses péchés?
40 Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
Recherchons nos voies, et scrutons-les, et retournons jusqu’à l’Éternel.
41 Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
Élevons nos cœurs avec nos mains vers Dieu dans les cieux.
42 Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
Nous avons désobéi et nous avons été rebelles; tu n’as pas pardonné.
43 Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
Tu t’es enveloppé de colère et tu nous as poursuivis; tu as tué, tu n’as point épargné.
44 Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
Tu t’es enveloppé d’un nuage, de manière à ce que la prière ne passe point.
45 Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
Tu nous as faits la balayure et le rebut au milieu des peuples.
46 Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
Tous nos ennemis ont ouvert la bouche sur nous.
47 Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
La frayeur et la fosse sont venues sur nous, la destruction et la ruine.
48 Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
Des ruisseaux d’eaux coulent de mes yeux à cause de la ruine de la fille de mon peuple.
49 Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
Mon œil se fond en eau, il ne cesse pas et n’a point de relâche,
50 Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie des cieux.
51 Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
52 Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
Ceux qui sont mes ennemis sans cause m’ont donné la chasse comme à l’oiseau.
53 Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
Ils m’ont ôté la vie dans une fosse, et ont jeté des pierres sur moi.
54 Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
Les eaux ont coulé par-dessus ma tête; j’ai dit: Je suis retranché!
55 Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
J’ai invoqué ton nom, ô Éternel! de la fosse des abîmes.
56 «Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
Tu as entendu ma voix; ne cache point ton oreille à mon soupir, à mon cri.
57 Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
Tu t’es approché au jour où je t’ai invoqué; tu as dit: Ne crains pas.
58 Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
Seigneur, tu as pris en main la cause de mon âme, tu as racheté ma vie.
59 Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
Tu as vu, Éternel, le tort qu’on me fait; juge ma cause.
60 Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
Tu as vu toute leur vengeance, toutes leurs machinations contre moi.
61 Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
Tu as entendu leurs outrages, ô Éternel! toutes leurs machinations contre moi,
62 Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
les lèvres de ceux qui s’élèvent contre moi, et ce qu’ils se proposent contre moi tout le jour.
63 Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
Regarde quand ils s’asseyent et quand ils se lèvent: je suis leur chanson.
64 Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
Rends-leur une récompense, ô Éternel! selon l’ouvrage de leurs mains.
65 Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
Donne-leur un cœur cuirassé; ta malédiction soit sur eux!
66 Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
Poursuis-les dans ta colère et détruis-les de dessous les cieux de l’Éternel.
