Mərsiyələr 3
1 Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
Minä olen se mies, joka olen kurjuutta nähnyt hänen vihastuksensa vitsan alla.
2 O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
Minut hän on johdattanut ja kuljettanut pimeyteen eikä valkeuteen.
3 Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
Juuri minua vastaan hän kääntää kätensä, yhäti, kaiken päivää.
4 Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
Hän on kalvanut minun lihani ja nahkani, musertanut minun luuni.
5 Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
Hän on rakentanut varustukset minua vastaan ja piirittänyt minut myrkyllä ja vaivalla.
6 Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
Hän on pannut minut asumaan pimeydessä niinkuin ikiaikojen kuolleet.
7 Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
Hän on tehnyt muurin minun ympärilleni, niin etten pääse ulos, on pannut minut raskaisiin vaskikahleisiin.
8 Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
Vaikka minä huudan ja parun, hän vaientaa minun rukoukseni.
9 Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
Hakatuista kivistä hän on tehnyt minun teilleni muurin, on mutkistanut minun polkuni.
10 Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
Vaaniva karhu on hän minulle, piilossa väijyvä leijona.
11 Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
Hän on vienyt harhaan minun tieni ja repinyt minut kappaleiksi, hän on minut autioksi tehnyt.
12 Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
Hän on jännittänyt jousensa ja asettanut minut nuoltensa maalitauluksi.
13 Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
Hän on ampunut munuaisiini nuolet, viinensä lapset.
14 Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
Minä olen joutunut koko kansani nauruksi, heidän jokapäiväiseksi pilkkalauluksensa.
15 O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
Hän on ravinnut minua katkeruudella, juottanut minua koiruoholla.
16 Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
Hän on purettanut minulla hampaat rikki soraan, painanut minut alas tomuun.
17 Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
Sinä olet syössyt minun sieluni ulos, rauhasta pois, minä olen unhottanut onnen.
18 Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
Ja minä sanon: mennyt on minulta kunnia ja Herran odotus.
19 Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
Muista minun kurjuuttani ja kodittomuuttani, koiruohoa ja myrkkyä.
20 Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
Sinä kyllä muistat sen, että minun sieluni on alaspainettu.
21 Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
Tämän minä painan sydämeeni, sentähden minä toivon.
22 Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
Herran armoa on, ettemme ole aivan hävinneet, sillä hänen laupeutensa ei ole loppunut:
23 Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
se on joka aamu uusi, ja suuri on hänen uskollisuutensa.
24 Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
Minun osani on Herra, sanoo minun sieluni; sentähden minä panen toivoni häneen.
25 Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
Hyvä on Herra häntä odottaville, sille sielulle, joka häntä etsii.
26 Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
Hyvä on hiljaisuudessa toivoa Herran apua.
27 Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
Hyvä on miehelle, että hän kantaa iestä nuoruudessaan.
28 Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
Istukoon hän yksin ja hiljaa, kun Herra on sen hänen päällensä pannut.
29 Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
Laskekoon suunsa tomuun-ehkä on vielä toivoa.
30 İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
Ojentakoon hän posken sille, joka häntä lyö, saakoon kyllälti häväistystä.
31 Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
Sillä ei Herra hylkää iankaikkisesti;
32 Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
vaan jos hän on murheelliseksi saattanut, hän osoittaa laupeutta suuressa armossansa.
33 Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
Sillä ei hän sydämensä halusta vaivaa eikä murehduta ihmislapsia.
34 Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
Kun jalkojen alle poljetaan kaikki vangit maassa,
35 Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
kun väännetään miehen oikeutta Korkeimman kasvojen edessä,
36 İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
kun ihmiselle tehdään vääryyttä hänen riita-asiassaan-eikö Herra sitä näkisi?
37 Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
Onko kukaan sanonut, ja se on tapahtunut, jos ei Herra ole käskenyt?
38 Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
Eikö lähde Korkeimman suusta paha ja hyvä?
39 Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
Miksi tuskittelee ihminen eläessään, mies syntiensä palkkaa?
40 Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
Koetelkaamme teitämme, tutkikaamme niitä ja palatkaamme Herran tykö.
41 Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
Kohottakaamme sydämemme ynnä kätemme Jumalan puoleen, joka on taivaassa.
42 Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
Me olemme luopuneet pois ja olleet kapinalliset; sinä et ole antanut anteeksi,
43 Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
olet peittänyt itsesi vihassasi, ajanut meitä takaa, surmannut säälimättä;
44 Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
olet peittänyt itsesi pilvellä, niin ettei rukous pääse lävitse.
45 Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
Tunkioksi ja hylyksi sinä olet meidät tehnyt kansojen seassa.
46 Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
Suut ammollaan meitä vastaan ovat kaikki meidän vihamiehemme.
47 Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
Osaksemme on tullut kauhu ja kuoppa, turmio ja sortuminen.
48 Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
Vesipurot juoksevat minun silmistäni tyttären, minun kansani, sortumisen tähden.
49 Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
Minun silmäni vuotaa lakkaamatta, hellittämättä
50 Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
siihen asti, kunnes katsoo, kunnes näkee Herra taivaasta.
51 Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
Silmäni tuottaa tuskaa minun sielulleni kaikkien minun kaupunkini tyttärien tähden.
52 Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
Kiihkeästi pyydystivät minua kuin lintua ne, jotka syyttä ovat vihamiehiäni.
53 Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
He sulkivat kuoppaan minun elämäni ja heittivät päälleni kiviä.
54 Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
Vedet tulvivat minun pääni ylitse; minä sanoin: olen hukassa.
55 Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
Minä huusin sinun nimeäsi, Herra, kuopan syvyydestä.
56 «Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
Sinä kuulit minun huutoni: "Älä peitä korvaasi minun avunhuudoltani, että saisin hengähtää".
57 Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
Sinä olit läsnä silloin, kun minä sinua huusin; sinä sanoit: "Älä pelkää".
58 Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
Sinä, Herra, ajoit minun riita-asiani, lunastit minun henkeni.
59 Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
Olethan nähnyt, Herra, minun kärsimäni sorron: hanki minulle oikeus.
60 Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
Olethan nähnyt kaiken heidän kostonhimonsa, kaikki heidän juonensa minua vastaan.
61 Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
Sinä olet kuullut heidän häväistyksensä, Herra, kaikki heidän juonensa minua vastaan.
62 Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
Minun vastustajaini huulet ja heidän aikeensa ovat minua vastaan kaiken päivää.
63 Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
Istuivatpa he tai nousivat, katso: minä olen heillä pilkkalauluna.
64 Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
Kosta heille, Herra, heidän kättensä teot.
65 Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
Paaduta heidän sydämensä, kohdatkoon heitä sinun kirouksesi.
66 Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
Aja heitä takaa vihassasi ja hävitä heidät Herran taivaan alta.
