< Mərsiyələr 3 >
1 Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
I AM the man that hath seen affliction by the rod of his wrath.
2 O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
He hath led me, and brought me into darkness, but not into light.
3 Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
Surely against me is he turned; he turneth his hand against me all the day.
4 Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
5 Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
He hath builded against me, and compassed me with gall and travail.
6 Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
He hath set me in dark places, as they that be dead of old.
7 Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
He hath hedged me about, that I cannot get out: he hath made my chain heavy.
8 Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
Also when I cry and shout, he shutteth out my prayer.
9 Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
He hath inclosed my ways with hewn stone, he hath made my paths crooked.
10 Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
He was unto me as a bear lying in wait, and as a lion in secret places.
11 Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces: he hath made me desolate.
12 Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
He hath caused the arrows of his quiver to enter into my reins.
14 Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
I was a derision to all my people; and their song all the day.
15 O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
He hath filled me with bitterness, he hath made me drunken with wormwood.
16 Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
He hath also broken my teeth with gravel stones, he hath covered me with ashes.
17 Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
And thou hast removed my soul far off from peace: I forgat prosperity.
18 Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
And I said, My strength and my hope is perished from the Lord:
19 Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
Remembering mine affliction and my misery, the wormwood and the gall.
20 Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
My soul hath them still in remembrance, and is humbled in me.
21 Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
This I recall to my mind, therefore have I hope.
22 Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
It is of the Lord’s mercies that we are not consumed, because his compassions fail not.
23 Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
They are new every morning: great is thy faithfulness.
24 Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
The Lord is my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.
25 Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
The Lord is good unto them that wait for him, to the soul that seeketh him.
26 Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
It is good that a man should both hope and quietly wait for the salvation of the Lord.
27 Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
28 Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
He sitteth alone and keepeth silence, because he hath borne it upon him.
29 Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
He putteth his mouth in the dust; if so be there may be hope.
30 İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
He giveth his cheek to him that smiteth him: he is filled full with reproach.
31 Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
For the Lord will not cast off for ever:
32 Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
But though he cause grief, yet will he have compassion according to the multitude of his mercies.
33 Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
For he doth not afflict willingly nor grieve the children of men.
34 Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
To crush under his feet all the prisoners of the earth,
35 Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
To turn aside the right of a man before the face of the most High,
36 İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
To subvert a man in his cause, the Lord approveth not.
37 Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
Who is he that saith, and it cometh to pass, when the Lord commandeth it not?
38 Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
Out of the mouth of the most High proceedeth not evil and good?
39 Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
Wherefore doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?
40 Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
Let us search and try our ways, and turn again to the Lord.
41 Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
Let us lift up our heart with our hands unto God in the heavens.
42 Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
We have transgressed and have rebelled: thou hast not pardoned.
43 Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
Thou hast covered with anger, and persecuted us: thou hast slain, thou hast not pitied.
44 Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
Thou hast covered thyself with a cloud, that our prayer should not pass through.
45 Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
Thou hast made us as the offscouring and refuse in the midst of the people.
46 Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
All our enemies have opened their mouths against us.
47 Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
Fear and a snare is come upon us, desolation and destruction.
48 Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
Mine eye runneth down with rivers of water for the destruction of the daughter of my people.
49 Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
Mine eye trickleth down, and ceaseth not, without any intermission,
50 Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
Till the Lord look down, and behold from heaven.
51 Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
Mine eye affecteth mine heart because of all the daughters of my city.
52 Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
Mine enemies chased me sore, like a bird, without cause.
53 Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
They have cut off my life in the dungeon, and cast a stone upon me.
54 Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
Waters flowed over mine head; then I said, I am cut off.
55 Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
I called upon thy name, O Lord, out of the low dungeon.
56 «Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
Thou hast heard my voice: hide not thine ear at my breathing, at my cry.
57 Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
Thou drewest near in the day that I called upon thee: thou saidst, Fear not.
58 Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
O Lord, thou hast pleaded the causes of my soul; thou hast redeemed my life.
59 Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
O Lord, thou hast seen my wrong: judge thou my cause.
60 Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
Thou hast seen all their vengeance and all their imaginations against me.
61 Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
Thou hast heard their reproach, O Lord, and all their imaginations against me;
62 Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
The lips of those that rose up against me, and their device against me all the day.
63 Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
Behold their sitting down, and their rising up; I am their musick.
64 Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
Render unto them a recompence, O Lord, according to the work of their hands.
65 Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
Give them sorrow of heart, thy curse unto them.
66 Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
Persecute and destroy them in anger from under the heavens of the Lord.