Mərsiyələr 3
1 Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
2 O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
3 Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
4 Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
5 Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
6 Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
7 Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
8 Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
9 Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
10 Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
11 Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
12 Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
13 Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
14 Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
15 O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
16 Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
17 Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
18 Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
19 Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
20 Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
21 Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
22 Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
23 Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
24 Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
25 Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
26 Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
27 Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
28 Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
29 Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
30 İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
31 Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
32 Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
33 Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
34 Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
35 Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
36 İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
37 Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
38 Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
39 Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
40 Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
41 Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
42 Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
43 Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
44 Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
45 Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
46 Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
47 Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
48 Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
49 Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
50 Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
51 Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
52 Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
53 Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
54 Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
55 Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
56 «Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
57 Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
58 Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
59 Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
60 Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
61 Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
62 Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
63 Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
64 Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
65 Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
66 Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
