Hakimlər 5
1 Həmin gün Devora və Avinoam oğlu Baraq bu ilahini oxudular:
Шу күни Дәбораһ вә Абиноамниң оғли Барақ мундақ нәзмә оқуди: —
2 Başçılar İsraildə rəhbərlik edəndə, Xalq özünü könüllü təqdim edəndə Rəbbə alqış edin!
Исраилда йетәкчиләр йол башлиғини үчүн, Хәлиқ ихтиярән өзлирини пида қилғини үчүн, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә оқуңлар!
3 Dinləyin, ey padşahlar! Qulaq asın, əmirlər! Mən Rəbbi tərənnüm edəcəyəm, İsrailin Allahı Rəbbə nəğmə söyləyəcəyəm!
Әй падишалар, аңлаңлар, Әй әмирләр, қулақ селиңлар! Мән, мән Пәрвәрдигарға атап нәзмә оқуймән, Мән Исраилниң Худаси Пәрвәрдигарға күй ейтимән.
4 Ya Rəbb, Sən Seirdən çıxarkən, Edom çölündən keçərkən Yer titrədi, göylər damdı. Bəli, buludlardan sular axdı.
И Пәрвәрдигар, сән Сеирдин чиққиниңда, Едомниң яйлиғидин чиқип жүрүш қилғиниңда, Йәр титрәп, асманлардин сулар тамчиди, Шундақ, булутлар ямғурлирини яғдурди;
5 Sina dağına sahib olan Rəbbin qarşısında, İsrailin Allahı Rəbbin qarşısında Dağlar titrədi.
Тағлар Пәрвәрдигарниң алдида тәврәнди, Әнә Синай теғиму тәвринип кәтти, Исраилниң Худаси Пәрвәрдигарниң алдида.
6 Anat oğlu Şamqar zamanında, Həm də Yael zamanında Karvanlar buraya gəlişini kəsdi, Səyyahlar dolanbac yollarla getdi.
Анатниң оғли Шамгарниң күнлиридә, Һәм Яәлниң күнлиридә, Чоң йоллар ташлинип қелип, Йолучилар әгир-тоқай чиғир йоллар билән маңатти;
7 Mən Devora ayağa qalxanadək, İsraildə ana kimi meydana çıxanadək İsraildə kəndlilər artıq yaşamırdı.
Исраилда әзимәтләр йоқап кәтти, Таки мәнки Дәбораһ қозғилип, Исраилда бир ана сүпитидә пәйда болғинимғичә.
8 İsraillilər yeni allahlar seçərkən Döyüşlər darvazalardan keçdi. O zaman qırx min İsraillinin əlində Nə nizə, nə də ki qalxan göründü.
[Исраиллар] йеңи илаһларни таллиди; Уруш дәрвазилириға йетип кәлди. Қириқ миңчә Исраиллиқниң арисида, Я бир қалқан я бир нәйзә тепилисичу?!
9 Mənim könlüm İsrailə hökm edənlərlədir, Xalq içində özünü könüllü təqdim edənlərlədir. Rəbbə alqış edin!
Қәлбим Исраилниң әмирлиригә қайилдур, Улар хәлиқ арисида өзлирини ихтиярән пида қилди; Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә оқуңлар!
10 Bu nəğməni söyləyin, ey ağappaq eşşəklərə minənlər, Ey əlvan xalılar üstündə əyləşənlər, Ey bütün yoldan keçənlər!
И ақ ешәкләргә мингәнләр, И нәпис зилчиләрниң үстидә олтарғанлар, И йолда жүргәнләр, көңүл бөлүңлар!
11 Oxatanların səs-küyündən uzaqda, Su çəkənlər arasında – Orada Rəbbin zəfərlərindən, İsraildəki igidlərin zəfərlərindən nəql ediləcək. O zaman Rəbbin xalqı darvazalara endi.
Су әкилидиған җайларда олҗа бөлүшүватқанларниң җушқун авазилирини аңлаңлар! Улар шу йәрләрдә Пәрвәрдигарниң һәққаний әмәллирини мәдһийиләп, Униң Исраилдики әзимәтлириниң һәққаний әмәллирини тәриплишиду. Шу вақитта Пәрвәрдигарниң хәлқи чүшүп дәрвазиларға йетип келип: —
12 Oyan, ey Devora, oyan! Oyan, ilahi oxu, oyan! Ayağa qalx, ey Baraq! Sən, ey Avinoam oğlu, gəl əsirlərini apar!
«И Дәбораһ, ойған, ойған! Ойған, ойған, ғәзәл ейтқин! Орнуңдин тур, и Барақ, Әсирлириңни ялап маң, и Абиноамниң оғли!» — дейишиду.
13 O zaman sağ qalanlar əyanların yanına endi. Rəbbin xalqı cəngavər tək yanıma endi.
Мана хәлиқниң аз бир қалдиси алийҗанабларға әгишиш үчүн чүшти, Пәрвәрдигарниң хәлқи йенимға палван кәби чүшүп кәлди.
14 Amaleq soyundan olanlar Efrayimdən gəldi, Sənin ardınca gələn xalq arasında Binyamin də var idi. Makirdən əmirlər, Zevulundan sərkərdə əsasını daşıyanlar gəldilər.
Мана, Әфраимлардин Амаләктә йилтиз тартип қалғанлар кәлди; Мана, Биняминларму қовмлириңға қошулуп әгишип кәлди; Макирдин әмирләр чүшүп кәлди, Зәбулундин сәрдарлиқ һасисини тутқанлар йетип кәлди.
15 İssakardakı ağalar Devora ilə gəldilər. İssakar necədirsə, Baraq da elə idi, Onun ardınca vadiyə hücum çəkirdilər. Ruven qəbiləsinin bölmələri çaşıb qalmışdı.
Иссакарниң әмирлири Дәбораһға қошулди; Барақ немә қилған болса Иссакарму шундақ қилип, Униң кәйнидин җилғиға тап бастуруп етилип чүшти! Рубәнниң аилә-җәмәтлиридикиләрниң арисида шунчә улуқ нийәтләр қәлблиригә пүкүлгән еди!
16 Çobanların sürülərinə çaldığı tütək səsini dinləmək üçün Niyə ağıllar arasında qaldınız? Ruven qəbiləsinin bölmələri çaşıb qalmışdı.
Сән немишкә қотанларниң ичидә туруп, Қойларға челинған нәйниң авазини аңлашни халап қалдиң? Рубәнниң аилә-җәмәтлиридикиләрниң арисида шунчә улуқ нийәтләр қәлблиригә пүкүлгән еди!
17 Gilead xalqı İordan çayının o tayında qaldı. Bəs niyə Dan gəmilərin yanında sakin oldu? Aşer dənizlərin sahilində qaldı, Öz limanlarında məskən saldı.
Гилеадлар болса Иордан дәриясиниң у тәрипидә туруп қалди; Данларму немишкә кемиләрниң йенида тохтап қалди? Аширлар болса деңиз бойида [җим] олтиривалди, Деңиз қолтуқлирида туруп қалди.
18 Döyüş meydanının yüksək yerlərində, Zevulunla Naftali Canlarını ölüm təhlükəsinə atan bir xalq oldu.
Зәбулунлар җанлирини өлүмгә тәвәккүл қилди; Нафталиларму җәң мәйданидики жуқури җайларда һәм шундақ қилди!
19 O zaman padşahlar gəlib vuruşdular. Taanakda, Megiddo suları kənarında Kənan padşahları vuruşdular. Nə gümüş, nə də qənimət alan oldu.
Падишаһлар һәммиси келип, соқушти, Ⱪананийларниң падишалириму урушқа чиқти; Таанақта, Мегиддониң су бойлирида урушти. Лекин бир азму күмүч олҗа алалмиди!
20 Ulduzlar göydən döyüşdü, Sisraya qarşı öz dövrəsində döyüşdülər.
Асманларда юлтузларму җәң қилди, Орбитилиридин Сисераға қарши җәңгә атланди.
21 Düşmənləri Qişon çayı apardı, Qişon çayı coşub-daşandı. Ey canım, sən qüvvətlə irəli get!
Кишон дәриясиниң еқини [дүшмәнни] еқитип кәтти; Шу қедимий дәрия, у Кишон дәриясидур! Әй мениң җеним, пүтүн күчүң билән алға басқин!
22 O zaman at dırnaqları vurdu o yerə damğalar, Dördnala, dördnala qaçarkən köhlən atlar.
Уларниң атлириниң тувақлири такираң-такираң қилмақта, Толпарлири чапмақта, чапмақта.
23 Rəbbin mələyi dedi: «Meroza lənət edin, Onun xalqına ağır lənət söyləyin. Çünki Rəbbin köməyinə, Cəngavərlərə qarşı Rəbbin köməyinə gəlmədilər».
Мәрозға ләнәт оқуңлар, дәйду Пәрвәрдигарниң Пәриштиси, У йәрдә олтарғучиларға ләнәт оқуңлар, Қаттиқ ләнәт оқуңлар; Чунки улар Пәрвәрдигарға ярдәмгә кәлмиди, Залимларға қарши Пәрвәрдигарға ярдәмгә кәлмиди.
24 Qenli Xeverin arvadı Yael Qadınlar arasında hamıdan artıq xeyir-dua alsın, Çadırda yaşayan qadınlardan daha bəxtiyar olsun!
Аяллар ичидә кәнийлик Һәбәрниң аяли Яәл бәхит-бәрикәтләнсун, Чедирда турған аяллар ичидә у бәхит-бәрикәт тапсун!
25 Su istəyəndə Sisra Yael ona süd verdi. Ağalara layiq bir camda ayran verdi.
Сисера су соривиди, у униңға сүт бәрди, Есилзадиләргә лайиқ бир қачида қаймақ тутти;
26 Sol əlinə payanı, Sağ əlinə isə işçi toxmağını götürdü, Onlarla Sisranı vurdu, başını əzdi. Sındırıb gicgahlarını, deşib yerə keçirtdi.
У сол қолини чедир қозуғиға, Оң қолини төмүрчиниң болқисиға узатти; Сисерани уруп, Баш сөңүкини чеқип, Чекисидин янчип өткүзүвәтти.
27 O yıxılıb ayaqlar altına sərildi, Yerə döşəndi, O yıxılıb ayaqlar altına sərildi, Yıxıldığı yerə sərilib öldü.
Сисера униң икки путиниң арилиғиға қийсайди, У жиқилди, у [өлүктәк] ятти, У униң икки путиниң арилиғиға қийсайди, у жиқилди, Қийсайған йәрдә у жиқилип, җан бәрди.
28 Sisranın anası məhəccər arxasından, Pəncərədən nigaran-nigaran baxıb çığırdı: «Nə üçün onun döyüş arabası bu qədər gecikir? Döyüş arabalarının səsi axı niyə ləngiyir?»
Сисераниң аниси пәнҗиридин сиртқа сәп салди, У пәнҗириниң руҗикидин товлап: — «Униң җәң һарвуси немишкә шунчә узаққичә кәлмәйду? Җәң һарвулириниң атлириниң туяқ садаси немишкә шунчә һаял болиду? — деди.
29 Müdrik əsilzadə xanımlar ona cavab verirdi, O da öz-özünə təkrar-təkrar deyirdi:
Униң дедәклири арисида даналар җавап бериду, Шундақла, у дәрвәқә өз-өзигә җавап бериду: —
30 «Bəlkə qənimət malını tapıb bölüşdürürlər, Yəqin ki hər igidə bir-iki qız düşür. Sisraya talan malından düşür əlvan geyimlər, Bəli, talan malından naxışlı əlvan geyimlər. Qarət etdiklərinin içindən tapıb bölüşdürdülər, Talançıların boyunları üçün İki tərəfdən əlvan naxışlı geyimlər».
«Улар олҗилирини жиғип бөлүшүватқан болмисун йәнә?! Һәр бир әркәккә [аяғ асти қилишқа] бир-иккидин қиз тәккәнду, Сисераға рәңдар кийимләр, Гүл кәштиләнгән рәңдар кийимләрдин олҗа тәккәнду, Булаңчиниң бойниға алди-кәйни кәштиләнгән рәңдар кийимләр тәккән болса керәк!
31 Ya Rəbb, bütün düşmənlərin belə yox olur. Amma səni sevənlər qüdrəti ilə doğan günəş kimi olur! Bundan sonra ölkə qırx il rahat yaşadı.
И Пәрвәрдигар, Сениң барлиқ дүшмәнлириң әнә шундақ йоқутулғай! Лекин Сени сөйгәнләр қуяшниң өрләватқандики қудритидәк күчлүк болғай!». Шуниң билән зимин қириқ жилғичә теч-аманлиқ тапти.
