< Əyyub 9 >

1 Əyyub belə cavab verdi:
And Job answered and said,
2 «Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
Of a truth I know it is so; but how can man be just with God?
3 Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
If he shall choose to strive with him, he cannot answer him one thing of a thousand.
4 Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
He is wise in heart and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and had peace?
5 Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
Who removeth mountains, and they know it not, when he overturneth them in his anger;
6 Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
Who shaketh the earth out of its place, and the pillars thereof tremble;
7 Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
Who commandeth the sun, and it riseth not, and he sealeth up the stars;
8 Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
Who alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the high waves of the sea;
9 Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
Who maketh the Bear, Orion, and the Pleiades, and the chambers of the south;
10 Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
Who doeth great things past finding out, and wonders without number.
11 Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
Lo, he goeth by me, and I see [him] not; and he passeth along, and I perceive him not.
12 Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
Behold, he taketh away: who will hinder him? Who will say unto him, What doest thou?
13 Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
God withdraweth not his anger; the proud helpers stoop under him:
14 Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
How much less shall I answer him, choose out my words [to strive] with him?
15 Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
Whom, though I were righteous, [yet] would I not answer; I would make supplication to my judge.
16 Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
If I had called, and he had answered me, I would not believe that he hearkened to my voice, —
17 Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
He, who crusheth me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.
18 Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
He suffereth me not to take my breath, for he filleth me with bitternesses.
19 İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
Be it a question of strength, lo, [he is] strong; and be it of judgment, who will set me a time?
20 Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
If I justified myself, mine own mouth would condemn me; were I perfect, he would prove me perverse.
21 Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
Were I perfect, [yet] would I not know my soul: I would despise my life.
22 Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
It is all one; therefore I said, he destroyeth the perfect and the wicked.
23 Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
If the scourge kill suddenly, he mocketh at the trial of the innocent.
24 Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
The earth is given over into the hand of the wicked [man]; he covereth the faces of its judges. If not, who then is it?
25 Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
And my days are swifter than a runner: they flee away, they see no good.
26 Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
They pass by like skiffs of reed; as an eagle that swoops upon the prey.
27 Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
If I say, I will forget my complaint, I will leave off my [sad] countenance, and brighten up,
28 Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
I am afraid of all my sorrows; I know that thou wilt not hold me innocent.
29 Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
Be it that I am wicked, why then do I labour in vain?
30 Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
If I washed myself with snow-water, and cleansed my hands in purity,
31 Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
Then wouldest thou plunge me in the ditch, and mine own clothes would abhor me.
32 O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
For he is not a man, as I am, that I should answer him; that we should come together in judgment.
33 Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
There is not an umpire between us, who should lay his hand upon us both.
34 Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
Let him take his rod away from me, and let not his terror make me afraid,
35 O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
[Then] I will speak, and not fear him; but it is not so with me.

< Əyyub 9 >