< Əyyub 7 >

1 İnsanın yer üzündəki həyatı ağır xidmət deyilmi? Keçirdiyi günlərin muzdur ömründən fərqi nədir?
militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius
2 Kölgəyə həsrət qalan kölə kimidir, Muzdunu gözləyən fəhlə kimidir,
sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui
3 Bəli, irs olaraq mənə boş aylar verildi, Qismətimə sıxıntılı gecələr düşdü.
sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi
4 Yatanda düşünürəm: “Görəsən nə vaxt qalxacağam?” Gecə isə hey uzanır, Mən gün doğana qədər yerimdə qurcalanıram.
si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras
5 Bədənimə qurd düşüb, qabıqlanır, Çatlayan dərimdən irin axır.
induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est
6 Günlərim toxucunun məkikindən də sürətli gedir, Ümidsiz sona çatır.
dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe
7 Ey Allah, yada sal, həyatım bir nəfəsdir, Gözüm yenidən yaxşılıq görməyəcək.
memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona
8 Bu anda mənə baxan gözlər məni təzədən görməyəcək, Sənin gözlərin üzərimdə olacaq, amma mən olmayacağam.
nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam
9 Bulud dağılıb getdiyi kimi Ölülər diyarına enən bir daha çıxmaz. (Sheol h7585)
sicut consumitur nubes et pertransit sic qui descenderit ad inferos non ascendet (Sheol h7585)
10 Bir daha evinə qayıtmaz, Olduğu yer artıq onu tanımaz.
nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius
11 Ona görə sakitləşməyəcəyəm, Ruhumun sıxıntısını dilə gətirəcəyəm, Canımın ağrısından şikayət edəcəyəm.
quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae
12 Dənizəmmi, dəniz əjdahasıyammı? Niyə üzərimdə nəzarətçi qoyursan?
numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere
13 Düşündüm ki, bəlkə yatağım məni rahatlar, Döşəyim şikayətimi azaldar.
si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo
14 Məni yuxularla qorxudursan, Röyalarla canıma vəlvələ salırsan.
terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties
15 Canım boğulub-ölməyi yaşamaqdan üstün tutur, Quru cəsəddə qalmaqdansa ölüm mənə xoşdur.
quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea
16 Həyatımdan bezmişəm, Uzun ömür istəmirəm. Məndən əlini çək, Ömrümün mənası getdi.
desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei
17 İnsan nədir ki, onu bu qədər böyüdürsən, Qayğısını çəkirsən.
quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum
18 Ona hər səhər baş çəkirsən, Hər an onu sınayırsan.
visitas eum diluculo et subito probas illum
19 Nə vaxtadək nəzərini üzərimdən çəkməyəcəksən? Mənə udqunmağa imkan verməyəcəksən?
usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam
20 Ey insan nəzarətçisi, nədir günahım? Mən Sənə nə etmişəm? Məni niyə Özünə hədəf etdin? İndi öz yükümü çəkə bilmirəm.
peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis
21 Niyə üsyankarlığımı əfv etmirsən, Təqsirimi bağışlamırsan? Bir azdan torpaq altda yatacağam, Axtarsan da, məni tapmayacaqsan».
cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam

< Əyyub 7 >