Əyyub 7
1 İnsanın yer üzündəki həyatı ağır xidmət deyilmi? Keçirdiyi günlərin muzdur ömründən fərqi nədir?
The life of a man on the earth is a battle, and his days are like the days of a hired hand.
2 Kölgəyə həsrət qalan kölə kimidir, Muzdunu gözləyən fəhlə kimidir,
Just as a servant desires the shade, and just as the hired hand looks forward to the end of his work,
3 Bəli, irs olaraq mənə boş aylar verildi, Qismətimə sıxıntılı gecələr düşdü.
so also have I had empty months and have counted my burdensome nights.
4 Yatanda düşünürəm: “Görəsən nə vaxt qalxacağam?” Gecə isə hey uzanır, Mən gün doğana qədər yerimdə qurcalanıram.
If I lie down to sleep, I will say, “When will I rise?” And next I will hope for the evening and will be filled with sorrows even until darkness.
5 Bədənimə qurd düşüb, qabıqlanır, Çatlayan dərimdən irin axır.
My flesh is clothed with particles of rottenness and filth; my skin is dried up and tightened.
6 Günlərim toxucunun məkikindən də sürətli gedir, Ümidsiz sona çatır.
My days have passed by more quickly than threads are cut by a weaver, and they have been consumed without any hope.
7 Ey Allah, yada sal, həyatım bir nəfəsdir, Gözüm yenidən yaxşılıq görməyəcək.
Remember that my life is wind, and my eye will not return to see good things.
8 Bu anda mənə baxan gözlər məni təzədən görməyəcək, Sənin gözlərin üzərimdə olacaq, amma mən olmayacağam.
Neither will the sight of man gaze upon me; your eyes are upon me, and I will not endure.
Just as a cloud is consumed and passes away, so he who descends to hell will not ascend. (Sheol h7585)
10 Bir daha evinə qayıtmaz, Olduğu yer artıq onu tanımaz.
He will not return again to his house, nor will his own place know him any longer.
11 Ona görə sakitləşməyəcəyəm, Ruhumun sıxıntısını dilə gətirəcəyəm, Canımın ağrısından şikayət edəcəyəm.
And because of this, I will not restrain my mouth. I will speak in the affliction of my spirit. I will converse from the bitterness of my soul.
12 Dənizəmmi, dəniz əjdahasıyammı? Niyə üzərimdə nəzarətçi qoyursan?
Am I an ocean or a whale, that you have encircled me in a prison?
13 Düşündüm ki, bəlkə yatağım məni rahatlar, Döşəyim şikayətimi azaldar.
If I say, “My bed will comfort me, and I will find rest, speaking with myself on my blanket,”
14 Məni yuxularla qorxudursan, Röyalarla canıma vəlvələ salırsan.
then you will frighten me with dreams, and strike dread through visions,
15 Canım boğulub-ölməyi yaşamaqdan üstün tutur, Quru cəsəddə qalmaqdansa ölüm mənə xoşdur.
so that, because of these things, my soul would choose hanging, and my bones, death.
16 Həyatımdan bezmişəm, Uzun ömür istəmirəm. Məndən əlini çək, Ömrümün mənası getdi.
I despair; by no means will I live any longer. Spare me, for my days are nothing.
17 İnsan nədir ki, onu bu qədər böyüdürsən, Qayğısını çəkirsən.
What is man, that you should praise him? Or why do you place your heart near him?
18 Ona hər səhər baş çəkirsən, Hər an onu sınayırsan.
You visit him at dawn, and you test him unexpectedly.
19 Nə vaxtadək nəzərini üzərimdən çəkməyəcəksən? Mənə udqunmağa imkan verməyəcəksən?
How long will you not spare me, nor release me to ingest my saliva?
20 Ey insan nəzarətçisi, nədir günahım? Mən Sənə nə etmişəm? Məni niyə Özünə hədəf etdin? İndi öz yükümü çəkə bilmirəm.
I have sinned; what should I do for you, O keeper of men? Why have you set me against you, so that I have become burdensome even to myself?
21 Niyə üsyankarlığımı əfv etmirsən, Təqsirimi bağışlamırsan? Bir azdan torpaq altda yatacağam, Axtarsan da, məni tapmayacaqsan».
Why do you not steal away my sin, and why do you not sweep away my iniquity? Behold, now I will sleep in the dust, and if you seek me in the morning, I will not remain.
