Əyyub 7
1 İnsanın yer üzündəki həyatı ağır xidmət deyilmi? Keçirdiyi günlərin muzdur ömründən fərqi nədir?
人在世上豈無爭戰嗎？ 他的日子不像雇工人的日子嗎？
2 Kölgəyə həsrət qalan kölə kimidir, Muzdunu gözləyən fəhlə kimidir,
像奴僕切慕黑影， 像雇工人盼望工價；
3 Bəli, irs olaraq mənə boş aylar verildi, Qismətimə sıxıntılı gecələr düşdü.
我也照樣經過困苦的日月， 夜間的疲乏為我而定。
4 Yatanda düşünürəm: “Görəsən nə vaxt qalxacağam?” Gecə isə hey uzanır, Mən gün doğana qədər yerimdə qurcalanıram.
我躺臥的時候便說： 我何時起來，黑夜就過去呢？ 我盡是反來覆去，直到天亮。
5 Bədənimə qurd düşüb, qabıqlanır, Çatlayan dərimdən irin axır.
我的肉體以蟲子和塵土為衣； 我的皮膚才收了口又重新破裂。
6 Günlərim toxucunun məkikindən də sürətli gedir, Ümidsiz sona çatır.
我的日子比梭更快， 都消耗在無指望之中。
7 Ey Allah, yada sal, həyatım bir nəfəsdir, Gözüm yenidən yaxşılıq görməyəcək.
求你想念，我的生命不過是一口氣； 我的眼睛必不再見福樂。
8 Bu anda mənə baxan gözlər məni təzədən görməyəcək, Sənin gözlərin üzərimdə olacaq, amma mən olmayacağam.
觀看我的人，他的眼必不再見我； 你的眼目要看我，我卻不在了。
雲彩消散而過； 照樣，人下陰間也不再上來。 (Sheol h7585)
10 Bir daha evinə qayıtmaz, Olduğu yer artıq onu tanımaz.
他不再回自己的家； 故土也不再認識他。
11 Ona görə sakitləşməyəcəyəm, Ruhumun sıxıntısını dilə gətirəcəyəm, Canımın ağrısından şikayət edəcəyəm.
我不禁止我口； 我靈愁苦，要發出言語； 我心苦惱，要吐露哀情。
12 Dənizəmmi, dəniz əjdahasıyammı? Niyə üzərimdə nəzarətçi qoyursan?
我對上帝說：我豈是洋海， 豈是大魚，你竟防守我呢？
13 Düşündüm ki, bəlkə yatağım məni rahatlar, Döşəyim şikayətimi azaldar.
若說：我的床必安慰我， 我的榻必解釋我的苦情，
14 Məni yuxularla qorxudursan, Röyalarla canıma vəlvələ salırsan.
你就用夢驚駭我， 用異象恐嚇我，
15 Canım boğulub-ölməyi yaşamaqdan üstün tutur, Quru cəsəddə qalmaqdansa ölüm mənə xoşdur.
甚至我寧肯噎死，寧肯死亡， 勝似留我這一身的骨頭。
16 Həyatımdan bezmişəm, Uzun ömür istəmirəm. Məndən əlini çək, Ömrümün mənası getdi.
我厭棄性命，不願永活。 你任憑我吧，因我的日子都是虛空。
17 İnsan nədir ki, onu bu qədər böyüdürsən, Qayğısını çəkirsən.
人算甚麼，你竟看他為大， 將他放在心上？
18 Ona hər səhər baş çəkirsən, Hər an onu sınayırsan.
每早鑒察他， 時刻試驗他？
19 Nə vaxtadək nəzərini üzərimdən çəkməyəcəksən? Mənə udqunmağa imkan verməyəcəksən?
你到何時才轉眼不看我， 才任憑我咽下唾沫呢？
20 Ey insan nəzarətçisi, nədir günahım? Mən Sənə nə etmişəm? Məni niyə Özünə hədəf etdin? İndi öz yükümü çəkə bilmirəm.
鑒察人的主啊，我若有罪，於你何妨？ 為何以我當你的箭靶子， 使我厭棄自己的性命？
21 Niyə üsyankarlığımı əfv etmirsən, Təqsirimi bağışlamırsan? Bir azdan torpaq altda yatacağam, Axtarsan da, məni tapmayacaqsan».
為何不赦免我的過犯， 除掉我的罪孽？ 我現今要躺臥在塵土中； 你要殷勤地尋找我，我卻不在了。
