Əyyub 6
1 Əyyub belə cavab verdi:
Da tok Job til orde og sa:
2 «Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
Gid min gremmelse blev veid, og min ulykke samtidig lagt på vekten!
3 Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
For nu er den tyngre enn havets sand; derfor var mine ord tankeløse.
4 Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
For den Allmektiges piler sitter i mig, og min ånd drikker deres gift; Guds redsler stiller sig op imot mig.
5 Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
Skriker vel et villesel midt i det grønne gress? Eller brøler en okse foran sitt fôr?
6 Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
Hvem vil ete det som det ingen smak er i, uten salt? Eller er det smak i eggehvite?
7 Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
Det byr mig imot å røre ved det; det er for mig som utskjemt mat.
8 Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
Gid min bønn måtte bli hørt, og Gud vilde opfylle mitt håp!
9 Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
Og måtte det behage Gud å knuse mig, å slippe løs sin hånd og avskjære min livstråd!
10 Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
Da hadde jeg ennu en trøst, og jeg skulde springe av glede midt i den skånselløse smerte; for jeg har ikke fornektet den Helliges ord.
11 Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
Hvad kraft har jeg, så jeg kunde holde ut, og hvad blir enden med mig, så jeg kunde være tålmodig?
12 Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
Er da min kraft som stenens kraft? Eller er mitt kjøtt av kobber?
13 Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
Er jeg da ikke aldeles hjelpeløs? Er ikke all utsikt til frelse fratatt mig?
14 İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
Den ulykkelige burde møte kjærlighet hos sin venn, selv om han opgir frykten for den Allmektige.
15 Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
Men mine brødre har sviktet som en bekk, som strømmer hvis vann skyller over,
16 Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
som er grumset av is, og som det skjuler sig sne i;
17 Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
men på den tid de treffes av solens glød, tørkes de ut; når det blir hett, svinner de bort.
18 Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
Karavaner som er på veien til dem, bøier av; de drar op i ørkenen og omkommer.
19 Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
Temas karavaner speidet efter dem, Sjebas reisefølger satte sitt håp til dem;
20 Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
de blev til skamme, fordi de stolte på dem; de kom dit og blev skuffet.
21 İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
Således er I nu blitt til intet; I ser ulykken og blir redde.
22 Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
Har jeg vel bedt eder at I skulde gi mig noget eller bruke noget av eders gods til beste for mig,
23 Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
at I skulde frelse mig av fiendens hånd og løskjøpe mig fra voldsmenn?
24 Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
Lær mig, så skal jeg tie, og vis mig hvori jeg har faret vill!
25 Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
Hvor kraftige er ikke rettsindige ord! Men hvad gagn er det i en refselse fra eder?
26 Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
Tenker I på å refse ord? Ord av en fortvilet mann hører jo vinden til.
27 Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
Endog om en farløs kunde I kaste lodd og kjøpslå om eders venn.
28 İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
Men gjør nu så vel å se på mig! Skulde jeg vel ville lyve eder midt op i ansiktet?
29 Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
Vend om, la det ikke skje urett! Vend om, jeg har ennu rett i dette.
30 Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
Er det urett på min tunge, eller skulde min gane ikke merke hvad som er ondt?
