Əyyub 6
1 Əyyub belə cavab verdi:
Respondens autem Iob, dixit:
2 «Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
3 Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
4 Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
5 Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
6 Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
7 Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
8 Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
9 Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
10 Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
11 Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
12 Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
13 Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
14 İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
15 Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
16 Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
17 Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
18 Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
19 Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
20 Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
21 İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
22 Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
23 Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
24 Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
25 Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
26 Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
27 Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
28 İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
29 Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
30 Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
