Əyyub 6
1 Əyyub belə cavab verdi:
Hiob antwortete und sprach:
2 «Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
Wenn man doch meinen Unmut wöge und mein Leiden zugleich in die Waage legte!
3 Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
Denn nun ist es schwerer als Sand am Meer; darum gehen meine Worte irre.
4 Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
Denn die Pfeile des Allmächtigen stecken in mir: derselben Gift muß mein Geist trinken, und die Schrecknisse Gottes sind auf mich gerichtet.
5 Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
Das Wild schreit nicht, wenn es Gras hat; der Ochse blökt nicht, wenn er sein Futter hat.
6 Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
Kann man auch essen, was ungesalzen ist? Oder wer mag kosten das Weiße um den Dotter?
7 Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
Was meine Seele widerte anzurühren, das ist meine Speise, mir zum Ekel.
8 Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
O, daß meine Bitte geschähe und Gott gäbe mir, was ich hoffe!
9 Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
Daß Gott anfinge und zerschlüge mich und ließe seine Hand gehen und zerscheiterte mich!
10 Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
So hätte ich nun Trost, und wollte bitten in meiner Krankheit, daß er nur nicht schonte, habe ich doch nicht verleugnet die Reden des Heiligen.
11 Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
Was ist meine Kraft, daß ich möge beharren? und welches ist mein Ende, daß meine Seele geduldig sein sollte?
12 Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
Ist doch meine Kraft nicht steinern und mein Fleisch nicht ehern.
13 Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
Habe ich doch nirgend Hilfe, und mein Vermögen ist dahin.
14 İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
Wer Barmherzigkeit seinem Nächsten verweigert, der verläßt des Allmächtigen Furcht.
15 Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
Meine Brüder trügen wie ein Bach, wie Wasserströme, die vergehen,
16 Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
die trübe sind vom Eis, in die der Schnee sich birgt:
17 Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
zur Zeit, wenn sie die Hitze drückt, versiegen sie; wenn es heiß wird, vergehen sie von ihrer Stätte.
18 Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
Die Reisezüge gehen ab vom Wege, sie treten aufs Ungebahnte und kommen um;
19 Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
die Reisezüge von Thema blicken ihnen nach, die Karawanen von Saba hofften auf sie:
20 Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
aber sie wurden zu Schanden über ihrer Hoffnung und mußten sich schämen, als sie dahin kamen.
21 İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
So seid ihr jetzt ein Nichts geworden, und weil ihr Jammer sehet, fürchtet ihr euch.
22 Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
Habe ich auch gesagt: Bringet her von eurem Vermögen und schenkt mir
23 Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
und errettet mich aus der Hand des Feindes und erlöst mich von der Hand der Gewalttätigen?
24 Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
Lehret mich, so will ich schweigen; und was ich nicht weiß, darin unterweist mich.
25 Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
Warum tadelt ihr rechte Rede? Wer ist unter euch, der sie strafen könnte?
26 Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
Gedenket ihr, Worte zu strafen? Aber eines Verzweifelten Rede ist für den Wind.
27 Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
Ihr fielet wohl über einen armen Waisen her und grübet eurem Nachbarn Gruben.
28 İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
Doch weil ihr habt angehoben, sehet auf mich, ob ich vor euch mit Lügen bestehen werde.
29 Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
Antwortet, was recht ist; meine Antwort wird noch recht bleiben.
30 Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
Ist denn auf meiner Zunge Unrecht, oder sollte mein Gaumen Böses nicht merken?
