Əyyub 6
1 Əyyub belə cavab verdi:
Job prit la parole et dit:
2 «Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
Oh! S’il était possible de peser ma douleur, Et si toutes mes calamités étaient sur la balance,
3 Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
Elles seraient plus pesantes que le sable de la mer; Voilà pourquoi mes paroles vont jusqu’à la folie!
4 Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
Car les flèches du Tout-Puissant m’ont percé, Et mon âme en suce le venin; Les terreurs de Dieu se rangent en bataille contre moi.
5 Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
L’âne sauvage crie-t-il auprès de l’herbe tendre? Le bœuf mugit-il auprès de son fourrage?
6 Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
Peut-on manger ce qui est fade et sans sel? Y a-t-il de la saveur dans le blanc d’un œuf?
7 Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
Ce que je voudrais ne pas toucher, C’est là ma nourriture, si dégoûtante soit-elle!
8 Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
Puisse mon vœu s’accomplir, Et Dieu veuille réaliser mon espérance!
9 Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
Qu’il plaise à Dieu de m’écraser, Qu’il étende sa main et qu’il m’achève!
10 Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
Il me restera du moins une consolation, Une joie dans les maux dont il m’accable: Jamais je n’ai transgressé les ordres du Saint.
11 Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
Pourquoi espérer quand je n’ai plus de force? Pourquoi attendre quand ma fin est certaine?
12 Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
Ma force est-elle une force de pierre? Mon corps est-il d’airain?
13 Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
Ne suis-je pas sans ressource, Et le salut n’est-il pas loin de moi?
14 İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
Celui qui souffre a droit à la compassion de son ami, Même quand il abandonnerait la crainte du Tout-Puissant.
15 Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
Mes frères sont perfides comme un torrent, Comme le lit des torrents qui disparaissent.
16 Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
Les glaçons en troublent le cours, La neige s’y précipite;
17 Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
Viennent les chaleurs, et ils tarissent, Les feux du soleil, et leur lit demeure à sec.
18 Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
Les caravanes se détournent de leur chemin, S’enfoncent dans le désert, et périssent.
19 Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
Les caravanes de Théma fixent le regard, Les voyageurs de Séba sont pleins d’espoir;
20 Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
Ils sont honteux d’avoir eu confiance, Ils restent confondus quand ils arrivent.
21 İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
Ainsi, vous êtes comme si vous n’existiez pas; Vous voyez mon angoisse, et vous en avez horreur!
22 Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
Vous ai-je dit: Donnez-moi quelque chose, Faites en ma faveur des présents avec vos biens,
23 Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
Délivrez-moi de la main de l’ennemi, Rachetez-moi de la main des méchants?
24 Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
Instruisez-moi, et je me tairai; Faites-moi comprendre en quoi j’ai péché.
25 Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
Que les paroles vraies sont persuasives! Mais que prouvent vos remontrances?
26 Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
Voulez-vous donc blâmer ce que j’ai dit, Et ne voir que du vent dans les discours d’un désespéré?
27 Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
Vous accablez un orphelin, Vous persécutez votre ami.
28 İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
Regardez-moi, je vous prie! Vous mentirais-je en face?
29 Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
Revenez, ne soyez pas injustes; Revenez, et reconnaissez mon innocence.
30 Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
Y a-t-il de l’iniquité sur ma langue, Et ma bouche ne discerne-t-elle pas le mal?
