Əyyub 6
1 Əyyub belə cavab verdi:
But Job answered and said,
2 «Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
O that my grief were thoroughly weighed, and my calamity laid in the balances together!
3 Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
For now it would be heavier than the sand of the sea: therefore my words are swallowed up.
4 Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
For the arrows of the Almighty are within me, the poison of which drinketh up my spirit: the terrors of God set themselves in array against me.
5 Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
Doth the wild donkey bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder?
6 Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
Can that which is unsavoury be eaten without salt? or is there any taste in the white of an egg?
7 Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
The things that my soul refused to touch are as my loathsome food.
8 Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
O that I might have my request; and that God would grant me the thing that I long for!
9 Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
Even that it would please God to destroy me; that he would let loose his hand, and cut me off!
10 Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
Then should I yet have comfort; yea, I would harden myself in sorrow: let him not spare; for I have not concealed the words of the Holy One.
11 Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
What is my strength, that I should hope? and what is my end, that I should prolong my life?
12 Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
13 Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
Is not my help in me? and is wisdom driven quite from me?
14 İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
To him that is afflicted pity should be shown from his friend; but he forsaketh the fear of the Almighty.
15 Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
My brethren have dealt deceitfully as a brook, and as the stream of brooks they pass away;
16 Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
Which are blackish by reason of the ice, and in which the snow is hid:
17 Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
In the time when they become warm, they vanish: when it is hot, they are consumed out of their place.
18 Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
The paths of their way are turned aside; they go to nothing, and perish.
19 Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
The troops of Tema looked, the companies of Sheba waited for them.
20 Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
They were confounded because they had hoped; they came there, and were ashamed.
21 İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
For now ye are nothing; ye see my casting down, and are afraid.
22 Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
Did I say, Bring to me? or, Give a reward for me of your substance?
23 Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
Or, Deliver me from the enemy’s hand? or, Redeem me from the hand of the mighty?
24 Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
Teach me, and I will hold my tongue: and cause me to understand how I have erred.
25 Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
How forcible are right words! but what doth your arguing reprove?
26 Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
Do ye imagine to reprove words, and the speeches of one that is desperate, which are as wind?
27 Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
Yea, ye overwhelm the fatherless, and ye dig a pit for your friend.
28 İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
Now therefore be content, look upon me; for it is evident to you if I lie.
29 Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
Return, I pray you, let it not be iniquity; yea, return again, my righteousness is in it.
30 Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
Is there iniquity in my tongue? cannot my taste discern perverse things?
