< Əyyub 6 >

1 Əyyub belə cavab verdi:
And Job answers and says:
2 «Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
“O that my provocation were thoroughly weighed, And my calamity in balances They would lift up together!
3 Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
For now it is heavier than the sands of the sea, Therefore my words have been rash.
4 Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
For arrows of the Mighty [are] with me, Whose poison is drinking up my spirit. Terrors of God array themselves [for] me!
5 Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
Does a wild donkey bray over tender grass? Does an ox low over his provender?
6 Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
Is an insipid thing eaten without salt? Is there sense in the drivel of dreams?
7 Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
My soul is refusing to touch! They [are] as my sickening food.
8 Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
O that my request may come, That God may grant my hope!
9 Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
That God would please—and bruise me, Loose His hand and cut me off!
10 Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
And yet it is my comfort (And I exult in pain—He does not spare), That I have not hidden The sayings of the Holy One.
11 Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
What [is] my power that I should hope? And what [is] my end that I should prolong my life?
12 Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
Is my strength the strength of stones? Is my flesh bronze?
13 Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
Is my help not with me, And substance driven from me?
14 İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
To a despiser of his friends [is] shame, And the fear of the Mighty he forsakes.
15 Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
My brothers have deceived as a brook, As a stream of brooks they pass away.
16 Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
That are black because of ice, By them snow hides itself.
17 Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
By the time they are warm they have been cut off, By its being hot they have been Extinguished from their place.
18 Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
The paths turn aside of their way, They ascend into emptiness, and are lost.
19 Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
Passengers of Tema looked expectingly, Travelers of Sheba hoped for them.
20 Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
They were ashamed that one has trusted, They have come to it and are confounded.
21 İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
Surely now you have become the same! You see a downfall, and are afraid.
22 Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
Is it because I said, Give to me? And, By your power bribe for me?
23 Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
And, Deliver me from the hand of an adversary? And, Ransom me from the hand of terrible ones?
24 Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
Show me, and I keep silent, And what I have erred, let me understand.
25 Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
How powerful have been upright sayings, And what reproof from you reproves?
26 Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
For reproof—do you reckon words? And for wind—sayings of the desperate?
27 Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
You cause anger to fall on the fatherless, And are strange to your friend.
28 İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
And now, please, look on me, Even to your face do I lie?
29 Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
Please turn back, let it not be perverseness, Indeed, turn back again—my righteousness [is] in it.
30 Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
Is there perverseness in my tongue? Does my palate not discern calamity?”

< Əyyub 6 >