Əyyub 5
1 Çağır görək sənə cavab verən varmı? Müqəddəslərin hansı birinə üz tutacaqsan?
Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
2 Səfehi qəzəb öldürər, Nadanı həsəd məhv edər.
Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
3 Səfehin kök saldığını görərkən Dərhal yurduna lənət etmişəm.
Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini eius statim.
4 Övladları əmin-amanlıqdan uzaqdır, Məhkəmə qapılarında tapdalanır, Onlara havadar yoxdur.
Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
5 Məhsullarını aclar yeyir, Tikanlar arasında olanlarını belə, yığırlar, Susayanlar sərvətini udmaq istəyir.
Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.
6 Axı torpaqdan bəla gəlməz, Əzab yerdən bitməz.
Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
7 Sanki havaya atılan qığılcımdır, İnsan əzab çəkmək üçün doğulur.
Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
8 Mən olsaydım, Allaha üz tutardım, Müşkül işlərimi Ona tapşırardım.
Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
9 Çünki O, dərk etmədiyimiz böyük işləri görür, Saysız xariqələr göstərir.
Qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero:
10 Yer üzərinə yağış yağdırır, Çöllərə sular axıdır.
Qui dat pluviam super faciem terrae, et irrigat aquis universa:
11 Alçaldılanları ucaldır, Yaslıları əmin-amanlığa çıxarır.
Qui ponit humiles in sublime, et moerentes erigit sospitate:
12 Əlləri qurğu qurmağı öyrənməsin deyə Hiyləgərlərin fəndini pozur.
Qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod coeperant:
13 Müdrikləri hiylə qurarkən yaxalayır, Fəndgirlərin oyununa son qoyur.
Qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat:
14 Gündüzləri qaranlığa dönür, Günorta onlara gecə kimi görünür, Onlar kor kimi əl sürtə-sürtə gəzir.
Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte sic palpabunt in meridie.
15 Yoxsulları isə onların ağızlarındakı qılıncdan qurtarır, Zorakının əlindən alır.
Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
16 Kasıblar ümid tapır, Haqsızlıq ağzını yumur.
Et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.
17 Allahın tərbiyə etdiyi insan nə bəxtiyardır! Sən Külli-İxtiyarın tərbiyəsinə xor baxma.
Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
18 Çünki O yaralayar, sonra isə sarıyar, Ağrı verər, əlləri ilə sağaldar.
Quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus eius sanabunt.
19 O, altı dəfə dara düşsən belə, qurtarar, Yeddinci dəfə sənə ziyan dəyməz.
In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.
20 O səni aclıqda məhv olmaqdan, Döyüşdəki qılıncdan qurtarar.
In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
21 Kəskin dillərdən uzaq olarsan, Qırğın gələrkən qorxmazsan.
A flagello linguae absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
22 Qırğına, aclığa gülərsən, Vəhşi heyvanlardan qorxmazsan.
In vastitate, et fame ridebis, et bestias terrae non formidabis.
23 Çünki çöldəki daşlarla belə, əhd kəsərsən, Vəhşi heyvanlarla belə, barışarsan.
Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiae terrae pacificae erunt tibi.
24 Çadırının salamat qalacağını bilərsən, Mülkünə baxanda heç bir əskiklik tapmazsan.
Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum, et visitans speciem tuam, non peccabis.
25 Övladlarının necə artdığını görərsən, Nəslin ot kimi bitib qalxar.
Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terrae.
26 Vaxtında yığılan taxıl dərzləri kimi Kama çatıb məzarına gedərsən.
Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
27 Bax bunu araşdırmışıq, bu həqiqətdir, Onun üçün bunu dinlə və anla».
Ecce, hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.
