< Əyyub 5 >

1 Çağır görək sənə cavab verən varmı? Müqəddəslərin hansı birinə üz tutacaqsan?
"Ach, fordere immer vor Gericht! Wer leistet deiner Ladung Folge? Mit Heiligen entzweit, an wen willst du dich wenden?
2 Səfehi qəzəb öldürər, Nadanı həsəd məhv edər.
Den Toren wird der Ärger töten, den Dummen wird der Zorn das Leben kosten.
3 Səfehin kök saldığını görərkən Dərhal yurduna lənət etmişəm.
Ich selbst sah einen Toren festgewurzelt stehen; da schaut ich seines Hauses raschen Untergang,
4 Övladları əmin-amanlıqdan uzaqdır, Məhkəmə qapılarında tapdalanır, Onlara havadar yoxdur.
und seine Kinder standen hilflos da. Sie mußten, ohne Anwalt, im Gerichtstor sich zertreten lassen.
5 Məhsullarını aclar yeyir, Tikanlar arasında olanlarını belə, yığırlar, Susayanlar sərvətini udmaq istəyir.
Was er geerntet, ißt ein Hungriger, und dieser bringt davon dem Darbenden. Nach ihren Krügen lechzen Durstige.
6 Axı torpaqdan bəla gəlməz, Əzab yerdən bitməz.
Denn Unheil wächst nicht aus dem Staube; nicht sprießt das Unglück aus dem Boden.
7 Sanki havaya atılan qığılcımdır, İnsan əzab çəkmək üçün doğulur.
Dem Unglück wächst ein Mensch entgegen, so wie empor der Flamme Funken fliegen.
8 Mən olsaydım, Allaha üz tutardım, Müşkül işlərimi Ona tapşırardım.
An deiner Stelle kehrte ich mich doch zu Gott; ich stellte meine Sache Gott anheim,
9 Çünki O, dərk etmədiyimiz böyük işləri görür, Saysız xariqələr göstərir.
ihm, der so herrlich, unerforschlich waltet und Wunder wirket ohne Zahl,
10 Yer üzərinə yağış yağdırır, Çöllərə sular axıdır.
der selbst der Erde Regen spendet und Wasser auf die Fluren schickt,
11 Alçaldılanları ucaldır, Yaslıları əmin-amanlığa çıxarır.
der Niedrige erhöht, Gebeugte führt zum Heil,
12 Əlləri qurğu qurmağı öyrənməsin deyə Hiyləgərlərin fəndini pozur.
der hintertreibt den Plan der Listigen, daß ihre Hände immer Förderliches schaffen,
13 Müdrikləri hiylə qurarkən yaxalayır, Fəndgirlərin oyununa son qoyur.
der Kluge übertrifft an List, so daß der Schlauen Plan sich überstürzt,
14 Gündüzləri qaranlığa dönür, Günorta onlara gecə kimi görünür, Onlar kor kimi əl sürtə-sürtə gəzir.
daß sie bei Tag auf Dunkel stoßen, am Mittag tappen wie bei Nacht,
15 Yoxsulları isə onların ağızlarındakı qılıncdan qurtarır, Zorakının əlindən alır.
der rettet den Verlassenen vor ihrem Rachen, den Armen vor der starken Faust.
16 Kasıblar ümid tapır, Haqsızlıq ağzını yumur.
Drum geht dem Schwachen Hoffnung auf; die Bosheit muß ihr Maul verschließen.
17 Allahın tərbiyə etdiyi insan nə bəxtiyardır! Sən Külli-İxtiyarın tərbiyəsinə xor baxma.
Wohl dem, der Gottes Zucht erfährt! Verschmäh daher des Höchsten Mahnung nicht!
18 Çünki O yaralayar, sonra isə sarıyar, Ağrı verər, əlləri ilə sağaldar.
Denn er verwundet und verbindet; von seiner Hand kommt Schlag und Heil.
19 O, altı dəfə dara düşsən belə, qurtarar, Yeddinci dəfə sənə ziyan dəyməz.
In sechs der Nöte schont er deiner; in sieben dich kein Unheil trifft.
20 O səni aclıqda məhv olmaqdan, Döyüşdəki qılıncdan qurtarar.
Er rettet dich vom Tod in Hungersnot, im Krieg vor der Gefahr des Schwertes.
21 Kəskin dillərdən uzaq olarsan, Qırğın gələrkən qorxmazsan.
Und greifen Feuerzungen um sich, so bist du wohl geborgen, hast nichts zu fürchten, wenngleich Verheerung kommt.
22 Qırğına, aclığa gülərsən, Vəhşi heyvanlardan qorxmazsan.
Des Dämons und der Seuche kannst du lachen; die wilden Tiere brauchst du nicht zu fürchten.
23 Çünki çöldəki daşlarla belə, əhd kəsərsən, Vəhşi heyvanlarla belə, barışarsan.
Denn mit des Landes Schrecknissen stehst du im Bunde; die wilden Tiere sind dir zugetan.
24 Çadırının salamat qalacağını bilərsən, Mülkünə baxanda heç bir əskiklik tapmazsan.
Und du erfährst, daß wohlbehalten bleibt dein Zelt, und musterst du dein Haus, vermißt du nichts.
25 Övladlarının necə artdığını görərsən, Nəslin ot kimi bitib qalxar.
Die Zahl der Kinder siehst du wachsen; wie Gras im Feld ist dein Gesproß.
26 Vaxtında yığılan taxıl dərzləri kimi Kama çatıb məzarına gedərsən.
Du gehst zum Grab im hohen Alter ein, wie Garben, eingeführt zur rechten Zeit.
27 Bax bunu araşdırmışıq, bu həqiqətdir, Onun üçün bunu dinlə və anla».
So ist's. So haben wir's ergründet. So haben wir's gehört. Zu Herzen nimm es dir!"

< Əyyub 5 >