< Əyyub 5 >
1 Çağır görək sənə cavab verən varmı? Müqəddəslərin hansı birinə üz tutacaqsan?
»Raab kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?
2 Səfehi qəzəb öldürər, Nadanı həsəd məhv edər.
Thi Daarens Harme koster ham Livet, Taabens Vrede bliver hans Død.
3 Səfehin kök saldığını görərkən Dərhal yurduna lənət etmişəm.
Selv har jeg set en Daare rykkes op, hans Bolig raadne brat;
4 Övladları əmin-amanlıqdan uzaqdır, Məhkəmə qapılarında tapdalanır, Onlara havadar yoxdur.
hans Sønner var uden Hjælp, traadtes ned i Porten, ingen reddede dem;
5 Məhsullarını aclar yeyir, Tikanlar arasında olanlarını belə, yığırlar, Susayanlar sərvətini udmaq istəyir.
sultne aad deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.
6 Axı torpaqdan bəla gəlməz, Əzab yerdən bitməz.
Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,
7 Sanki havaya atılan qığılcımdır, İnsan əzab çəkmək üçün doğulur.
men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.
8 Mən olsaydım, Allaha üz tutardım, Müşkül işlərimi Ona tapşırardım.
Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,
9 Çünki O, dərk etmədiyimiz böyük işləri görür, Saysız xariqələr göstərir.
som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,
10 Yer üzərinə yağış yağdırır, Çöllərə sular axıdır.
som giver Regn paa Jorden og nedsender Vand over Marken
11 Alçaldılanları ucaldır, Yaslıları əmin-amanlığa çıxarır.
for at løfte de bøjede højt, saa de sørgende opnaar Frelse,
12 Əlləri qurğu qurmağı öyrənməsin deyə Hiyləgərlərin fəndini pozur.
han, som krydser de kloges Tanker, saa de ikke virker noget, der varer,
13 Müdrikləri hiylə qurarkən yaxalayır, Fəndgirlərin oyununa son qoyur.
som fanger de vise i deres Kløgt, saa de listiges Raad er forhastet;
14 Gündüzləri qaranlığa dönür, Günorta onlara gecə kimi görünür, Onlar kor kimi əl sürtə-sürtə gəzir.
i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.
15 Yoxsulları isə onların ağızlarındakı qılıncdan qurtarır, Zorakının əlindən alır.
Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Haand,
16 Kasıblar ümid tapır, Haqsızlıq ağzını yumur.
saa der bliver Haab for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.
17 Allahın tərbiyə etdiyi insan nə bəxtiyardır! Sən Külli-İxtiyarın tərbiyəsinə xor baxma.
Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!
18 Çünki O yaralayar, sonra isə sarıyar, Ağrı verər, əlləri ilə sağaldar.
Thi han saarer, og han forbinder, han slaar, og hans Hænder læger.
19 O, altı dəfə dara düşsən belə, qurtarar, Yeddinci dəfə sənə ziyan dəyməz.
Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv gaar Ulykken uden om dig;
20 O səni aclıqda məhv olmaqdan, Döyüşdəki qılıncdan qurtarar.
han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;
21 Kəskin dillərdən uzaq olarsan, Qırğın gələrkən qorxmazsan.
du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, naar Voldsdaad kommer;
22 Qırğına, aclığa gülərsən, Vəhşi heyvanlardan qorxmazsan.
du ler ad Voldsdaad og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde Dyr;
23 Çünki çöldəki daşlarla belə, əhd kəsərsən, Vəhşi heyvanlarla belə, barışarsan.
du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;
24 Çadırının salamat qalacağını bilərsən, Mülkünə baxanda heç bir əskiklik tapmazsan.
du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;
25 Övladlarının necə artdığını görərsən, Nəslin ot kimi bitib qalxar.
du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;
26 Vaxtında yığılan taxıl dərzləri kimi Kama çatıb məzarına gedərsən.
Graven naar du i Ungdomskraft, som Neg føres op, naar Tid er inde.
27 Bax bunu araşdırmışıq, bu həqiqətdir, Onun üçün bunu dinlə və anla».
Se, det har vi gransket, saaledes er det; det har vi hørt, saa vid ogsaa du det!