< Əyyub 41 >

1 Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
“Livyatan'ı çengelle çekebilir misin, Dilini halatla bağlayabilir misin?
2 Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
Burnuna sazdan ip takabilir misin, Kancayla çenesini delebilir misin?
3 Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
Yalvarıp yakarır mı sana, Tatlı tatlı konuşur mu?
4 Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
Seninle antlaşma yapar mı, Onu ömür boyu köle edesin diye?
5 Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
Kuşla oynar gibi onunla oynayabilir misin, Hizmetçilerin eğlensin diye ona tasma takabilir misin?
6 Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
Balıkçılar onun üzerine pazarlık eder mi? Tüccarlar aralarında onu böler mi?
7 Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
Derisini zıpkınlarla, Başını mızraklarla doldurabilir misin?
8 Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
Elini üzerine koy da, çıkacak çıngarı gör, Bir daha yapmayacaksın bunu.
9 Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
Onu yakalamak için umutlanma, Görünüşü bile insanın ödünü patlatır.
10 Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
Onu uyandıracak kadar yürekli adam yoktur. Öyleyse benim karşımda kim durabilir?
11 Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
Kim benden hesap vermemi isteyebilir? Göklerin altında ne varsa bana aittir.
12 Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
“Onun kolları, bacakları, Zorlu gücü, güzel yapısı hakkında Konuşmadan edemeyeceğim.
13 Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
Onun giysisinin önünü kim açabilir? Kim onun iki katlı zırhını delebilir?
14 Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
Ağzının kapılarını açmaya kim yeltenebilir, Dehşet verici dişleri karşısında?
15 Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
Sımsıkı kenetlenmiştir Sırtındaki sıra sıra pullar,
16 Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
Öyle yakındır ki birbirine Aralarından hava bile geçmez.
17 Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
Birbirlerine geçmişler, Yapışmış, ayrılmazlar.
18 Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
Aksırması ışık saçar, Gözleri şafak gibi parıldar.
19 Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
Ağzından alevler fışkırır, Kıvılcımlar saçılır.
20 Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
Kaynayan kazandan, Yanan sazdan çıkan duman gibi Burnundan duman tüter.
21 Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
Soluğu kömürleri tutuşturur, Alev çıkar ağzından.
22 Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
Boynu güçlüdür, Dehşet önü sıra gider.
23 Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
Etinin katmerleri birbirine yapışmış, Sertleşmiş üzerinde, kımıldamazlar.
24 Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
Göğsü taş gibi serttir, Değirmenin alt taşı gibi sert.
25 Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
Ayağa kalktı mı güçlüler dehşete düşer, Çıkardığı gürültüden ödleri patlar.
26 Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
Üzerine gidildi mi ne kılıç işler, Ne mızrak, ne cirit, ne de kargı.
27 Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
Demir saman gibi gelir ona, Tunç çürük odun gibi.
28 O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
Oklar onu kaçırmaz, Anız gibi gelir ona sapan taşları.
29 Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
Anız sayılır onun için topuzlar, Vınlayan palaya güler.
30 Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
Keskin çömlek parçaları gibidir karnının altı, Düven gibi uzanır çamura.
31 Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
Derin suları kaynayan kazan gibi fokurdatır, Denizi merhem çömleği gibi karıştırır.
32 Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
Ardında parlak bir iz bırakır, İnsan enginin saçları ağarmış sanır.
33 Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
Yeryüzünde bir eşi daha yoktur, Korkusuz bir yaratıktır.
34 Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
Kendini büyük gören her varlığı aşağılar, Gururlu her varlığın kralı odur.”

< Əyyub 41 >