Əyyub 41
1 Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
¿Sacarás tú al leviatán con el anzuelo, o con la cuerda que le echares en su lengua?
2 Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
¿Pondrás tú garfio en sus narices, y horadarás con espinas su quijada?
3 Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
¿Por ventura multiplicará él ruegos para contigo? ¿Te hablará él lisonjas?
4 Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
¿Por ventura hará concierto contigo para que lo tomes por siervo perpetuo?
5 Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
¿Jugarás por ventura con él como con pájaro, y lo atarás para tus niñas?
6 Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
¿Por ventura harán banquete por causa de los compañeros? ¿Lo partirán entre los mercaderes?
7 Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, o con asta de pescadores su cabeza?
8 Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
Pon tu mano sobre él; te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás.
9 Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
He aquí que tu esperanza acerca de él será burlada; porque aun a su sola vista se desmayarán.
10 Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
Nadie hay tan osado que lo despierte; ¿quién pues podrá estar delante de mí?
11 Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío.
12 Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
Yo no callaré sus miembros, ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición.
13 Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿Quién se llegará a él con freno doble?
14 Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan.
15 Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
La gloria de su vestido son escudos fuertes, cerrados entre sí estrechamente.
16 Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
El uno se junta con el otro, que viento no entra entre ellos.
17 Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
Pegado está el uno con el otro, están trabados entre sí, que no se pueden apartar.
18 Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
Con sus estornudos encienden lumbre, y sus ojos son como los párpados del alba.
19 Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
De su boca salen hachas de fuego, centellas de fuego proceden.
20 Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
De sus narices sale humo como de una olla o caldero que hierve.
21 Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
Su aliento enciende los carbones, y de su boca sale llama.
22 Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
En su cerviz mora la fortaleza, y delante de él es deshecho el trabajo.
23 Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
Las partes de su carne están pegadas entre sí; está firme su carne en él, y no se mueve.
24 Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
Su corazón es firme como una piedra, y fuerte como la muela de abajo.
25 Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
De su grandeza tienen temor los fuertes, y de sus desmayos se purgan.
26 Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, ni lanza, ni dardo, ni coselete durará contra él.
27 Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
El hierro estima por pajas, y el acero por leño podrido.
28 O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
Saeta no le hace huir; las piedras de honda se le tornan aristas.
29 Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
Tiene toda arma por hojarascas, y del blandir de la pica se burla.
30 Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
Por debajo tiene agudas conchas; imprime su agudez en el suelo.
31 Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
Hace hervir como una olla el mar profundo, y lo vuelve como una olla de ungüento.
32 Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
En pos de sí hace resplandecer la senda, que parece que el mar es cano.
33 Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
No hay sobre la tierra su semejante, hecho para nada temer.
34 Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
Menosprecia toda cosa alta; es rey sobre todos los soberbios.
