< Əyyub 41 >

1 Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
Можешь ли ты удою вытащить левиафана и веревкою схватить за язык его?
2 Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
вденешь ли кольцо в ноздри его? проколешь ли иглою челюсть его?
3 Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
будет ли он много умолять тебя и будет ли говорить с тобою кротко?
4 Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
сделает ли он договор с тобою, и возьмешь ли его навсегда себе в рабы?
5 Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
станешь ли забавляться им, как птичкою, и свяжешь ли его для девочек твоих?
6 Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
будут ли продавать его товарищи ловли, разделят ли его между Хананейскими купцами?
7 Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
можешь ли пронзить кожу его копьем и голову его рыбачьею острогою?
8 Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
Клади на него руку твою, и помни о борьбе: вперед не будешь.
9 Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
Надежда тщетна: не упадешь ли от одного взгляда его?
10 Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
Нет столь отважного, который осмелился бы потревожить его; кто же может устоять перед Моим лицом?
11 Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
Кто предварил Меня, чтобы Мне воздавать ему? под всем небом все Мое.
12 Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
Не умолчу о членах его, о силе и красивой соразмерности их.
13 Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
Кто может открыть верх одежды его, кто подойдет к двойным челюстям его?
14 Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
Кто может отворить двери лица его? круг зубов его - ужас;
15 Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
крепкие щиты его - великолепие; они скреплены как бы твердою печатью;
16 Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
один к другому прикасается близко, так что и воздух не проходит между ними;
17 Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
один с другим лежат плотно, сцепились и не раздвигаются.
18 Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
От его чихания показывается свет; глаза у него как ресницы зари;
19 Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
из пасти его выходят пламенники, выскакивают огненные искры;
20 Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
из ноздрей его выходит дым, как из кипящего горшка или котла.
21 Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
Дыхание его раскаляет угли, и из пасти его выходит пламя.
22 Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
На шее его обитает сила, и перед ним бежит ужас.
23 Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
Мясистые части тела его сплочены между собою твердо, не дрогнут.
24 Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
Сердце его твердо, как камень, и жестко, как нижний жернов.
25 Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
Когда он поднимается, силачи в страхе, совсем теряются от ужаса.
26 Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
Меч, коснувшийся его, не устоит, ни копье, ни дротик, ни латы.
27 Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
Железо он считает за солому, медь - за гнилое дерево.
28 O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
Дочь лука не обратит его в бегство; пращные камни обращаются для него в плеву.
29 Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
Булава считается у него за соломину; свисту дротика он смеется.
30 Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
Под ним острые камни, и он на острых камнях лежит в грязи.
31 Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
Он кипятит пучину, как котел, и море претворяет в кипящую мазь;
32 Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
оставляет за собою светящуюся стезю; бездна кажется сединою.
33 Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
Нет на земле подобного ему; он сотворен бесстрашным;
34 Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
на все высокое смотрит смело; он царь над всеми сынами гордости.

< Əyyub 41 >