Əyyub 41
1 Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
Poți trage afară leviatanul cu un cârlig, sau limba lui cu o frânghie ce o lași jos?
2 Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
Poți pune un cârlig în nasul lui, sau să găurești falca lui cu o țeapă?
3 Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
Își va înmulți el multe cereri către tine, îți va vorbi blând?
4 Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
Va face el un legământ cu tine? Îl vei lua ca servitor pentru totdeauna?
5 Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
Te vei juca cu el precum cu o pasăre? Sau îl vei lega pentru servitoarele tale?
6 Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
Vor face însoțitorii un banchet din el? Îl vor împărți printre comercianți?
7 Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
Îi poți umple pielea cu țepușe de fier? Sau capul lui cu harpoane?
8 Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
Așază-ți mâna peste el, amintește-ți bătălia, nu fă mai mult.
9 Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
Iată, speranța referitoare la el este zadarnică, nu va fi cineva trântit doar la vederea lui?
10 Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
Nimeni nu este așa de înverșunat încât să îndrăznească să îl stârnească; cine este atunci în stare să stea în picioare înaintea mea?
11 Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
Cine m-a întâmpinat, ca să îi răsplătesc? Tot de sub întregul cer este al meu.
12 Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
Nu îi voi ascunde părțile, nici puterea lui, nici frumusețea rânduirii lui.
13 Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
Cine poate descoperi fața veșmântului său, sau cine poate veni la el cu frâul său dublu?
14 Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
Cine poate deschide ușile feței lui? Dinții lui sunt grozavi de jur împrejur.
15 Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
Solzii îi sunt mândria, închiși împreună asemenea unui sigiliu strâns.
16 Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
Atât de aproape unul de celălalt, încât aerul nu poate intra printre ei.
17 Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
Ei sunt alăturați, strâns unul de celălalt, se lipesc împreună, încât nu pot fi separați.
18 Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
Prin strănuturile lui o lumină strălucește și ochii lui sunt asemenea pleoapelor dimineții.
19 Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
Din gura lui ies lămpi arzătoare și scântei de foc sar afară.
20 Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
Din nările lui iese fum, ca dintr-o oală sau căldare ce fierbe.
21 Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
Suflarea lui aprinde cărbuni și o flacără iese din gura lui.
22 Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
În gâtul lui rămâne tărie și întristarea se preface în bucurie înaintea lui.
23 Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
Straturile cărnii sale sunt alipite împreună, ele sunt ferme în ele însele; nu pot fi mișcate.
24 Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
Inima lui este la fel de fermă ca o piatră; da, așa de tare ca o bucată din piatra de jos a morii.
25 Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
Când se ridică, cei puternici se tem, ei se purifică din cauza distrugerii.
26 Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
Sabia celui ce îl lovește nu ține, nici sulița, nici lancea, nici tunica de zale.
27 Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
El consideră fierul ca paiul și arama ca lemnul putred.
28 O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
Săgeata nu îl pune pe fugă; pietrele de praștie sunt prefăcute de el în miriște.
29 Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
Lăncile sunt socotite ca miriște, el râde la scuturarea suliței.
30 Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
Pietre ascuțite sunt sub el; el împrăștie lucruri ascuțite peste mlaștină.
31 Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
El face adâncul să fiarbă ca o oală; el face marea asemenea unui vas de unsoare.
32 Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
El face după el să strălucească o cărare; cineva ar gândi că adâncul este cărunt.
33 Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
Pe pământ nu este nimic asemenea lui, făcut să nu aibă frică.
34 Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
El privește toate lucrurile înalte; este împărat peste toți copiii mândriei.
