Əyyub 41
1 Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
Kann du fiska krokodillen, binda tunga hans med taum,
2 Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
Draga snor i gjenom nosi, hogga krok i kjaken hans?
3 Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
Vil han tigga um nåde, tala mjuke ord til deg?
4 Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
Tru han vil gjera samband med deg og din træl for alltid verta?
5 Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
Kann du han som leikfugl halda for smågjentorne i band?
6 Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
Handlar fiskarlag med honom, skiftar ut til kræmarar?
7 Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
Kann hans hud med spjot du fylla, og hans hovud med harpunar?
8 Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
Berre prøv - du skal det minnast; enn ein gong du gjer det ikkje!
9 Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
Kvar og ein vil missa voni, verta feld ved syni av han.
10 Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?
11 Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.
12 Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.
13 Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?
14 Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.
15 Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.
16 Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.
17 Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.
18 Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.
19 Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.
20 Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.
21 Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.
22 Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.
23 Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.
24 Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.
25 Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;
26 Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.
27 Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.
28 O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,
29 Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.
30 Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.
31 Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.
32 Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.
33 Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.
34 Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»
