< Əyyub 41 >

1 Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
An extrahere poteris Leviathan hamo, et fune ligabis linguam ejus?
2 Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
Numquid pones circulum in naribus ejus, aut armilla perforabis maxillam ejus?
3 Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
Numquid multiplicabit ad te preces, aut loquetur tibi mollia?
4 Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
Numquid feriet tecum pactum, et accipies eum servum sempiternum?
5 Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
Numquid illudes ei quasi avi, aut ligabis eum ancillis tuis?
6 Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
Concident eum amici? divident illum negotiatores?
7 Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
Numquid implebis sagenas pelle ejus, et gurgustium piscium capite illius?
8 Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
Pone super eum manum tuam: memento belli, nec ultra addas loqui.
9 Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
Ecce spes ejus frustrabitur eum, et videntibus cunctis præcipitabitur.
10 Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
Non quasi crudelis suscitabo eum: quis enim resistere potest vultui meo?
11 Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
Quis ante dedit mihi, ut reddam ei? omnia quæ sub cælo sunt, mea sunt.
12 Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
Non parcam ei, et verbis potentibus, et ad deprecandum compositis.
13 Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
Quis revelabit faciem indumenti ejus? et in medium oris ejus quis intrabit?
14 Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
Portas vultus ejus quis aperiet? per gyrum dentium ejus formido.
15 Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
Corpus illius quasi scuta fusilia, compactum squamis se prementibus.
16 Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
Una uni conjungitur, et ne spiraculum quidem incedit per eas.
17 Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
Una alteri adhærebit, et tenentes se nequaquam separabuntur.
18 Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
Sternutatio ejus splendor ignis, et oculi ejus ut palpebræ diluculi.
19 Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
De ore ejus lampades procedunt, sicut tædæ ignis accensæ.
20 Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
De naribus ejus procedit fumus, sicut ollæ succensæ atque ferventis.
21 Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
Halitus ejus prunas ardere facit, et flamma de ore ejus egreditur.
22 Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
In collo ejus morabitur fortitudo, et faciem ejus præcedit egestas.
23 Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
Membra carnium ejus cohærentia sibi: mittet contra eum fulmina, et ad locum alium non ferentur.
24 Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
Cor ejus indurabitur tamquam lapis, et stringetur quasi malleatoris incus.
25 Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
Cum sublatus fuerit, timebunt angeli, et territi purgabuntur.
26 Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
Cum apprehenderit eum gladius, subsistere non poterit, neque hasta, neque thorax:
27 Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
reputabit enim quasi paleas ferrum, et quasi lignum putridum æs.
28 O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
Non fugabit eum vir sagittarius: in stipulam versi sunt ei lapides fundæ.
29 Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
Quasi stipulam æstimabit malleum, et deridebit vibrantem hastam.
30 Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
Sub ipso erunt radii solis, et sternet sibi aurum quasi lutum.
31 Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
Fervescere faciet quasi ollam profundum mare, et ponet quasi cum unguenta bulliunt.
32 Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
Post eum lucebit semita: æstimabit abyssum quasi senescentem.
33 Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
Non est super terram potestas quæ comparetur ei, qui factus est ut nullum timeret.
34 Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
Omne sublime videt: ipse est rex super universos filios superbiæ.

< Əyyub 41 >