Əyyub 41
1 Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
Kannst du das Krokodil am Angelhaken heranziehen und ihm die Zunge mit der Schnur niederdrücken?
2 Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
Kannst du ihm einen Binsenring durch die Nase ziehen und einen Dorn durch seinen Kinnbacken bohren?
3 Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
Meinst du, es werde viele Bitten an dich richten oder dir gute Worte geben?
4 Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
Wird es einen Vertrag mit dir schließen, wonach du es für immer in deine Dienste nähmest?
5 Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
Wirst du mit ihm spielen wie mit einem Vöglein und es zur Kurzweil für deine Mägdlein anbinden?
6 Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
Treibt die Fischerzunft Handel mit ihm, daß sie es stückweise an die Händler abgibt?
7 Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
Kannst du ihm die Haut mit Spießen spicken und seinen Kopf mit Fischerhaken durchbohren?
8 Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
Vergreife dich nur einmal an ihm: mache dich auf Kampf gefaßt! Du wirst’s gewiß nicht wieder tun!
9 Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
Ja, eine solche Hoffnung erweist sich als Trug: schon bei seinem Anblick bricht man zusammen.
10 Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
Niemand ist so tollkühn, daß er es aufstört; und wer ist es, der ihm entgegengetreten und heil davongekommen wäre?
11 Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
Wer unter dem ganzen Himmel ist es?
12 Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
Nicht schweigen will ich von seinen Gliedmaßen, weder von seiner Kraftfülle noch von der Schönheit seines Baues.
13 Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
Wer hat je sein Panzerkleid oben aufgedeckt und wer sich in die Doppelreihe seines Gebisses hineingewagt?
14 Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
Wer hat je das Doppeltor seines Rachens geöffnet? Rings um seine Zähne herum lagert Schrecken.
15 Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
Prachtvoll sind die Zeilen seiner Schilder, jede einzelne enganliegend wie durch ein festes Siegel:
16 Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
eine schließt sich eng an die andere an, und kein Lüftchen dringt zwischen ihnen ein:
17 Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
jede haftet fest an der andern, sie greifen untrennbar ineinander.
18 Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
Sein Niesen läßt einen Lichtschein erglänzen, und seine Augen gleichen den Wimpern des Morgenrots.
19 Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
Aus seinem Rachen schießen Flammen, sprühen Feuerfunken hervor.
20 Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
Aus seinen Nüstern strömt Rauch heraus wie aus einem siedenden Topf und wie aus Binsenfeuer.
21 Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
Sein Atem setzt Kohlen in Brand, und Flammen entfahren seinem Rachen.
22 Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
In seinem Nacken wohnt Kraft, und vor ihm her stürmt bange Furcht dahin.
23 Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
Die Wampen seines Leibes haften fest zusammen, sind wie angegossen an ihm, unbeweglich.
24 Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
Sein Herz ist hart wie ein Stein und unbeweglich wie ein unterer Mühlstein.
25 Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
Wenn es auffährt, schaudern selbst Helden, geraten vor Entsetzen außer sich.
26 Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
Trifft man es mit dem Schwert – das haftet ebensowenig wie Speer, Wurfspieß und Pfeil.
27 Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
Eisen achtet es gleich Stroh, Erz gleich morschem Holz.
28 O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
Kein Pfeil des Bogens bringt es zum Fliehen; Schleudersteine verwandeln sich ihm in Spreu.
29 Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
Wie ein Strohhalm kommt ihm die Keule vor, und nur ein Lächeln hat es für den Anprall der Lanze.
30 Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
Seine Unterseite bilden spitze Scherben; einen breiten Dreschschlitten drückt es in den Schlamm ein.
31 Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
Es macht die tiefe Wasserflut wie einen Kochtopf sieden, rührt das Meer auf wie einen Salbenkessel.
32 Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
Hinter ihm her leuchtet sein Pfad: man könnte die Schaumflut für Silberhaar halten.
33 Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
Auf Erden gibt es nicht seinesgleichen; es ist dazu geschaffen, sich nie zu fürchten.
34 Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
Auf alles Hohe sieht es mit Verachtung hin: der König ist es über alle stolzen Tiere.«
