Əyyub 41
1 Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
Kannst du das Krokodil mit der Angel ziehen und mit der Schnur seine Zunge niederdrücken?
2 Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
Ziehst du ihm eine Binsenschnur durch die Nase und durchbohrst du mit dem Haken seine Backe?
3 Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
Wird es dir viel Flehens machen oder dir gute Worte geben?
4 Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
Wird es einen Vertrag mit dir eingehen, daß du es für immer zum Sklaven nehmest?
5 Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
Wirst du mit ihm spielen, wie mit einem Vöglein und kannst du es anbinden für deine Mädchen?
6 Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
Feilschen darum die Zunftgenossen, verteilen es unter die Händler?
7 Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
Kannst du sein Haupt mit Stacheln spicken und seinen Kopf mit schwirrenden Harpunen?
8 Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
Lege nur deine Hand an es - gedenke, welch' ein Kampf! du wirst's nicht wieder thun.
9 Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
Ja, seine Hoffnung ward betrogen; wird er doch schon bei seinem Anblick hingestreckt.
10 Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
So tollkühn ist keiner, daß er es reizen dürfte, - und wer ist, der mir sich stellen dürfte?
11 Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
Wer hat mir etwas zuvor gethan, daß ich vergelten müßte? Was irgendwo unter dem Himmel ist, gehört mir!
12 Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
Ich darf nicht schweigen von seinen Gliedern, noch von der Stärke und der Schönheit seines Baus.
13 Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
Wer hat je vorn sein Gewand aufgedeckt, und wer dringt in seines Gebisses Doppelreihen?
14 Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
Wer hat je seines Rachens Doppelthor geöffnet? Um seine Zähne rings ist Schrecken!
15 Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
Ein Stolz sind die Rinnen der Schilde, mit festem Siegel verschlossen.
16 Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
Eins reiht sich an das andere, kein Lüftchen dringt zwischen sie ein.
17 Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
Jedes hängt am andern fest; sie schließen sich zusammen unzertrennlich.
18 Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
Sein Niesen läßt Licht erglänzen, und seine Augen gleichen der Morgenröte Wimpern.
19 Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
Seinem Rachen entfahren Fackeln, entsprühen Feuerfunken.
20 Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
Aus seinen Nüstern dringt Dampf hervor wie von einem siedenden Topf mit Binsenfeuerung.
21 Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
Sein Odem entzündet Kohlen, und Flammen entfahren seinem Rachen.
22 Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
Auf seinem Halse wohnt die Kraft, und vor ihm her tanzt Verzagen.
23 Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
Die Wampen seines Leibes haften fest, ihm angegossen unbeweglich.
24 Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
Sein Herz ist fest gegossen wie Stein, ja fest gegossen, wie ein unterer Mühlstein.
25 Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
Wenn es auffährt, so fürchten sich Helden, geraten vor Schrecken in Verwirrung.
26 Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
Greift man es an mit dem Schwert - so hält das nicht Stand, nicht Lanze, Pfeil und Panzer.
27 Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
Es achtet das Eisen für Stroh, für wurmstichig Holz das Erz.
28 O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
Der Sohn des Bogens verjagt es nicht, in Strohhalme verwandeln sich ihm Schleudersteine.
29 Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
Wie Strohhalme gelten ihm Keulen, und es lacht des Sausens der Lanze.
30 Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
Unten an ihm sind spitzeste Scherben; einen Dreschschlitten breitet es aus auf dem Schlamm.
31 Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
Es macht die Tiefe sieden wie einen Topf, macht das Wasser einem Salbenkessel gleich.
32 Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
Hinter ihm leuchtet ein Pfad auf; man hält die Flut für Silberhaar.
33 Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
Nichts kommt ihm gleich auf Erden, ihm, das geschaffen ist, sich nie zu fürchten.
34 Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
Auf alles Hohe sieht es herab - ein König ist es über alle Stolzen!
