Əyyub 41
1 Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?
2 Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
Zult gij hem een bieze in den neus leggen, of met een doorn zijn kaak doorboren?
3 Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?
4 Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
Zal hij een verbond met u maken? Zult gij hem aannemen tot een eeuwigen slaaf?
5 Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
Zult gij met hem spelen gelijk met een vogeltje, of zult gij hem binden voor uw jonge dochters?
6 Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
Zullen de metgezellen over hem een maaltijd bereiden? Zullen zij hem delen onder de kooplieden?
7 Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
Zult gij zijn huis met haken vullen, of met een visserskrauwel zijn hoofd?
8 Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
Leg uw hand op hem, gedenk des strijds, doe het niet meer.
9 Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
Zie, zijn hoop zal feilen; zal hij ook voor zijn gezicht nedergeslagen worden?
10 Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
Niemand is zo koen, dat hij hem opwekken zou; wie is dan hij, die zich voor Mijn aangezicht stellen zou?
11 Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
Wie heeft Mij voorgekomen, dat Ik hem zou vergelden? Wat onder den gansen hemel is, is het Mijne.
12 Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
Ik zal zijn leden niet verzwijgen, noch het verhaal zijner sterkte, noch de bevalligheid zijner gestaltenis.
13 Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
Wie zou het opperste zijns kleeds ontdekken? Wie zou met zijn dubbelen breidel hem aankomen?
14 Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
Wie zou de deuren zijns aangezichts opendoen? Rondom zijn tanden is verschrikking.
15 Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
Zeer uitnemend zijn zijn sterke schilden, elkeen gesloten als met een nauwdrukkend zegel.
16 Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
Het een is zo na aan het andere, dat de wind daar niet kan tussen komen.
17 Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
Zij kleven aan elkander, zij vatten zich samen, dat zij zich niet scheiden.
18 Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
Elk een zijner niezingen doet een licht schijnen; en zijn ogen zijn als de oogleden des dageraads.
19 Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
Uit zijn mond gaan fakkelen, vurige vonken raken er uit.
20 Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
Uit zijn neusgaten komt rook voort, als uit een ziedenden pot en ruimen ketel.
21 Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.
22 Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
In zijn hals herbergt de sterkte; voor hem springt zelfs de droefheid van vreugde op.
23 Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
De stukken van zijn vlees kleven samen; elkeen is vast in hem, het wordt niet bewogen.
24 Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
Zijn hart is vast gelijk een steen; ja, vast gelijk een deel van den ondersten molensteen.
25 Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
Van zijn verheffen schromen de sterken; om zijner doorbrekingen wille ontzondigen zij zich.
26 Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
Raakt hem iemand met het zwaard, dat zal niet bestaan, spies, schicht noch pantsier.
27 Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
Hij acht het ijzer voor stro, en het staal voor verrot hout.
28 O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
De pijl zal hem niet doen vlieden, de slingerstenen worden hem in stoppelen veranderd.
29 Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
De werpstenen worden van hem geacht als stoppelen, en hij belacht de drilling der lans.
30 Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich op het puntachtige, als op slijk.
31 Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij.
32 Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
Achter zich verlicht hij het pad; men zou den afgrond voor grijzigheid houden.
33 Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
Op de aarde is niets met hem te vergelijken, die gemaakt is om zonder schrik te wezen.
34 Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
Hij aanziet alles, wat hoog is, hij is een koning over alle jonge hoogmoedige dieren.
