Əyyub 40
1 Rəbb Əyyuba belə dedi:
Perwerdigar Ayupqa yene jawaben: —
2 «Kim ki tənbehə layiq görülür, O, Külli-İxtiyarla mübahisə edə bilərmi? Qoy buna Allahı ittiham edən cavab versin».
«Hemmige Qadir bilen dewalashidighan kishi uninggha terbiye qilmaqchimu? Tengrini eyibligüchi kishi jawab bersun!» — dédi.
3 Onda Əyyub Rəbbə belə cavab verdi:
Ayup bolsa Perwerdigargha jawaben: —
4 «Mənim gərəksizliyimə bax, Sənə necə cavab verim, Ağzımı əlimlə tutmuşam.
«Mana, men héchnémige yarimaymen; Sanga qandaq jawab béreleymen? Qolum bilen aghzimni étip geptin qalay;
5 Bir dəfə danışdım, daha cavabım yoxdur, Artıq ikinci dəfə nə danışım».
Bir qétim dédim, men yene jawab bermeymen; Shundaq, ikki qétim désem men qayta sözlimeymen» — dédi.
6 Rəbb qasırğanın içindən Əyyuba cavab verdi:
Andin Perwerdigar qara quyun ichidin Ayupqa jawab bérip mundaq dédi: —
7 «İndi kişi kimi belinə qurşaq bağla, Sual verəcəyəm, Mənə cavab ver.
«Erkektek bélingni ching baghla, Andin Men sendin soray; Sen Méni xewerdar qilghin.
8 Sənmi ədalətimi boşa çıxaracaqsan? Özünə haqq qazandırmaq üçün sənmi Məni günahlandıracaqsan?
Sen derweqe Méning hökümimni pütünley bikargha ketküzmekchimusen? Sen özüngni heqqaniy qilimen dep, Méni natoghra dep eyiblimekchimusen?
9 Allahın qolu kimi qolun varmı? Səsin Onunku kimi gurlayarmı?
Séning Tengrining bilikidek [küchlük] bir biliking barmu? Sen Uningdek awaz bilen güldürliyelemsen?
10 Əgər belədirsə, şərəfə, şana bürün, Ehtişamı, əzəməti geyin.
Qéni, hazir özüngni shan-sherep hem salapet bilen béziwal! Heywet hem körkemlik bilen özüngni kiyindürüp,
11 Qoy qəzəbinin alovu saçsın, Hər qürurluya baxıb onları alçalt.
Ghezipingning qehrini chéchip tashlighin, Shuning bilen herbir tekebburning közige tikilip qarap, Andin uni pesleshtürgin.
12 Qürurluların hamısına baxıb aşağı endir, Pisləri yerindəcə təpiyinin altına sal.
Rast, herbir tekebburning közige tikilip qarap, Andin uni boysundurghin, Rezillerni öz ornida dessep yer bilen yeksan qil!
13 Hamısını birlikdə torpaq altında basdır, Məzarda üzləri kəfənə bürünsün.
Ularni birge topigha kömüp qoy, Yoshurun jayda ularning yüzlirini képen bilen étip qoyghin;
14 O zaman Mən də bunu qəbul edərəm, Belə ki sağ qolun səni qurtarır.
Shundaq qilalisang, Men séni étirap qilip maxtaymenki, «Ong qolung özüngni qutquzidu!».
15 Behemota bax, öküz kimi ot yeyir, Səni yaratdığım kimi onu da Mən yaratmışam,
Men séning bilen teng yaratqan bégémotni körüp qoy; U kalidek ot-chöp yeydu.
16 Gör belində nə qədər güc var, Qarın əzələləri necə möhkəmdir.
Mana, uning bélidiki küchini, Qorsaq muskulliridiki qudritini hazir körüp qoy!
17 Sallanan quyruğu sidr ağacına bənzəyir, Budlarındakı vətərlər bir-birinə hörülüb.
U quyruqini kédir derixidek égidu, Uning yotiliridiki singirliri bir-birige ching toqup qoyulghan.
18 Sümükləri sanki tunc borudur, Qabırğaları elə bil dəmir çubuqdur.
Uning söngekliri mis turubidektur, Put-qolliri tömür choqmaqlargha oxshaydu.
19 Allahın işləri arasında şah əsərdir, Yalnız Yaradan ona qılıncla yaxınlaşa bilir.
U Tengri yaratqan janiwarlarning béshidur, Peqet uning Yaratquchisila uninggha Öz qilichini yéqinlashturalaydu.
20 Təpələr məhsullarını ona verir, Bütün çöl heyvanları yanında oynaşır.
Taghlar uninggha yémeklik teminleydu; U yerde uning yénida daladiki herbir haywanlar oynaydu.
21 Nilufərlərin altında, Qamışla örtülü bataqlıqlarda yatır.
U sedepgül derexlikining astida yatidu, Qomushluq hem sazliqning salqinida yatidu.
22 Nilufərlər üstünə kölgə salır, Dərənin söyüdləri onu əhatəyə alır.
Sedepgüllükler öz sayisi bilen uni yapidu; Östengdiki tallar uni orap turidu.
23 Coşğun çaylardan qorxmur, Sellər boğazına çatsa da, arxayındır.
Qara, derya téship kétidu, biraq u héch hoduqmaydu; Hetta Iordandek bir deryamu uning aghzigha örkeshlep urulsimu, yenila xatirjem turiwéridu.
24 Gözləri açıq ikən kim onu tuta bilər? Kim qıra ilə onun burnunu deşər?
Uning aldigha bérip uni tutqili bolamdu? Uni tutup, andin burnini téship chülük ötküzgili bolamdu?
