< Əyyub 40 >
Og Herren svara Job og sagde:
2 «Kim ki tənbehə layiq görülür, O, Külli-İxtiyarla mübahisə edə bilərmi? Qoy buna Allahı ittiham edən cavab versin».
«Vil klandraren med Allvald trætta? Lat han som lastar Gud då svara!»
3 Onda Əyyub Rəbbə belə cavab verdi:
Då svara Job Herren og sagde:
4 «Mənim gərəksizliyimə bax, Sənə necə cavab verim, Ağzımı əlimlə tutmuşam.
«For ring eg er; kva skal eg svara? Eg handi legg på munnen min.
5 Bir dəfə danışdım, daha cavabım yoxdur, Artıq ikinci dəfə nə danışım».
Ein gong eg tala, no eg tegjer, tvo gong’ - eg gjer det ikkje meir.»
6 Rəbb qasırğanın içindən Əyyuba cavab verdi:
Og Herren svara Job or stormen og sagde:
7 «İndi kişi kimi belinə qurşaq bağla, Sual verəcəyəm, Mənə cavab ver.
«Spenn som mann ditt beltet på, gjev meg på mine spursmål svar:
8 Sənmi ədalətimi boşa çıxaracaqsan? Özünə haqq qazandırmaq üçün sənmi Məni günahlandıracaqsan?
Vil du forspille meg min rett, fordøma meg, so du fær rett?
9 Allahın qolu kimi qolun varmı? Səsin Onunku kimi gurlayarmı?
Hev du vel slik ein arm som Gud? Kann du som han med røysti dundra?
10 Əgər belədirsə, şərəfə, şana bürün, Ehtişamı, əzəməti geyin.
Pryd deg med høgd og herredom, klæd deg i glans og herlegdom,
11 Qoy qəzəbinin alovu saçsın, Hər qürurluya baxıb onları alçalt.
Lat so din vreide strøyma fram, sjå kvar ein stolt og audmyk han!
12 Qürurluların hamısına baxıb aşağı endir, Pisləri yerindəcə təpiyinin altına sal.
Så kvar ein stolt og bøyg han ned, og slå til jord dei gudlause!
13 Hamısını birlikdə torpaq altında basdır, Məzarda üzləri kəfənə bürünsün.
Og gøym deim alle under jordi, bitt deira andlit fast i løynd!
14 O zaman Mən də bunu qəbul edərəm, Belə ki sağ qolun səni qurtarır.
So skal eg og lovprisa deg, som siger med di høgre vann.
15 Behemota bax, öküz kimi ot yeyir, Səni yaratdığım kimi onu da Mən yaratmışam,
Sjå elvhesten! Eg hev skapt han liksom deg; som ein ukse et han gras.
16 Gör belində nə qədər güc var, Qarın əzələləri necə möhkəmdir.
Sjå då krafti i hans lender, i bukmusklarne hans styrke!
17 Sallanan quyruğu sidr ağacına bənzəyir, Budlarındakı vətərlər bir-birinə hörülüb.
Halen gjer han stiv som ceder, fast bogsenarne er tvinna.
18 Sümükləri sanki tunc borudur, Qabırğaları elə bil dəmir çubuqdur.
Knokarne er koparrøyrer, beini som jarnstenger er.
19 Allahın işləri arasında şah əsərdir, Yalnız Yaradan ona qılıncla yaxınlaşa bilir.
Av Guds verk er han det fyrste, av sin skapar fekk han sverd.
20 Təpələr məhsullarını ona verir, Bütün çöl heyvanları yanında oynaşır.
Bergi ber åt honom for, alle villdyr leikar der.
21 Nilufərlərin altında, Qamışla örtülü bataqlıqlarda yatır.
Under lotusbusk han kviler, løyner seg i røyr og sev.
22 Nilufərlər üstünə kölgə salır, Dərənin söyüdləri onu əhatəyə alır.
Lotusbusk gjev honom skugge, piletre umkransar honom.
23 Coşğun çaylardan qorxmur, Sellər boğazına çatsa da, arxayındır.
Strid gjeng elvi, ei han ottast; trygg er han um so sjølve Jordan fossar imot hans gap.
24 Gözləri açıq ikən kim onu tuta bilər? Kim qıra ilə onun burnunu deşər?
Kann ein tak han so han ser det, draga snara gjenom snuten?