Əyyub 40
1 Rəbb Əyyuba belə dedi:
Nu vervolgde Jahweh tot Job, en sprak:
2 «Kim ki tənbehə layiq görülür, O, Külli-İxtiyarla mübahisə edə bilərmi? Qoy buna Allahı ittiham edən cavab versin».
Zal nu de bediller van den Almachtige zwijgen; Of weet de vitter op God hier nog antwoord op?
3 Onda Əyyub Rəbbə belə cavab verdi:
Maar Job antwoordde Jahweh, en sprak:
4 «Mənim gərəksizliyimə bax, Sənə necə cavab verim, Ağzımı əlimlə tutmuşam.
Ik ben lichtzinnig geweest: Wat zou ik hierop kunnen zeggen; Ik leg mijn hand op mijn mond.
5 Bir dəfə danışdım, daha cavabım yoxdur, Artıq ikinci dəfə nə danışım».
Ik heb eens gesproken, maar doe het niet weer; Tweemaal, maar ik begin niet opnieuw!
6 Rəbb qasırğanın içindən Əyyuba cavab verdi:
Maar Jahweh vervolgde, en sprak tot Job in de storm
7 «İndi kişi kimi belinə qurşaq bağla, Sual verəcəyəm, Mənə cavab ver.
Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
8 Sənmi ədalətimi boşa çıxaracaqsan? Özünə haqq qazandırmaq üçün sənmi Məni günahlandıracaqsan?
Wilt ge ook nu nog mijn gerechtigheid loochenen, Mij in het ongelijk stellen, om gelijk te hebben?
9 Allahın qolu kimi qolun varmı? Səsin Onunku kimi gurlayarmı?
Hebt ge dan een arm, zoals God, Kunt ge donderen met een stem als de zijne?
10 Əgər belədirsə, şərəfə, şana bürün, Ehtişamı, əzəməti geyin.
Tooi u dan eens met grootheid en luister, Bekleed u met glorie en majesteit!
11 Qoy qəzəbinin alovu saçsın, Hər qürurluya baxıb onları alçalt.
Stort eens uw toorn in stromen uit, En verneder, wat trots is, met uw blik;
12 Qürurluların hamısına baxıb aşağı endir, Pisləri yerindəcə təpiyinin altına sal.
Zie op alle hoogmoedigen neer, en trap ze ineen, Verpletter de bozen terstond;
13 Hamısını birlikdə torpaq altında basdır, Məzarda üzləri kəfənə bürünsün.
Stop ze allen weg in de grond, Zet ze gevangen in het verborgen oord:
14 O zaman Mən də bunu qəbul edərəm, Belə ki sağ qolun səni qurtarır.
Dan zal Ik de eerste zijn, die u prijst, Omdat het uw rechterhand is, die u helpt!
15 Behemota bax, öküz kimi ot yeyir, Səni yaratdığım kimi onu da Mən yaratmışam,
Maar zie, daar staat het Nijlpaard, dat Ik heb geschapen, Het vreet gras als een rund.
16 Gör belində nə qədər güc var, Qarın əzələləri necə möhkəmdir.
Zie eens, wat kracht in zijn lenden, Wat sterkte in de spieren van zijn buik!
17 Sallanan quyruğu sidr ağacına bənzəyir, Budlarındakı vətərlər bir-birinə hörülüb.
Hij spant zijn staart als een ceder, De spieren van zijn dijen tot een bundel;
18 Sümükləri sanki tunc borudur, Qabırğaları elə bil dəmir çubuqdur.
Zijn schonken zijn koperen buizen, Zijn knoken als ijzeren staven.
19 Allahın işləri arasında şah əsərdir, Yalnız Yaradan ona qılıncla yaxınlaşa bilir.
Hij is het meesterwerk van God Gemaakt, om over zijn buurtschap te heersen!
20 Təpələr məhsullarını ona verir, Bütün çöl heyvanları yanında oynaşır.
Ja, de bergen brengen hem schatting, Met al het wild, dat daar speelt;
21 Nilufərlərin altında, Qamışla örtülü bataqlıqlarda yatır.
Onder de lotus vleit hij zich neer, Verscholen in riet en moeras;
22 Nilufərlər üstünə kölgə salır, Dərənin söyüdləri onu əhatəyə alır.
Lotusstruiken beschutten hem met hun schaduw, De waterwilgen staan om hem heen;
23 Coşğun çaylardan qorxmur, Sellər boğazına çatsa da, arxayındır.
Al raast de stroom, hij is niet bang, Onverschrokken, al stijgt de Jordaan tot zijn muil.
24 Gözləri açıq ikən kim onu tuta bilər? Kim qıra ilə onun burnunu deşər?
Wie durft hem bij zijn ogen grijpen, Zijn neus met harpoenen doorboren!
