Əyyub 4
1 Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
Y respondió Elifaz el temanita, y dijo:
2 «Kimsə sənə bir söz desə, inciyərsənmi? Danışmasın deyə kim özünü saxlaya bilər?
Si probáremos a hablarte, te será molesto; pero ¿quién podrá detener las palabras?
3 Bəli, çoxlarına dərs verdin, Onları əlləri taqətdən düşərkən gücləndirdin.
He aquí, tú enseñabas a muchos, y las manos flacas corroborabas.
4 Yıxılanları sözlərinlə qaldırdın, Dizləri əsənlərə güc verdin.
Al que vacilaba, enderezaban tus palabras, y las rodillas de los que arrodillaban esforzabas.
5 İndi bu iş başına gələrkən Özün taqətdən düşdün, Bəla sənə dəyəndə özünü itirdin.
Mas ahora que a ti te ha venido, te es molesto; y cuando ha llegado hasta ti, te turbas.
6 Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?
¿Es éste tu temor, tu confianza, tu esperanza, y la perfección de tus caminos?
7 Kimdir günahsız məhv olan? İndi yada sal. Əməlisalehlərin həlak olduğunu harada görmüsən?
Acuérdate ahora, ¿quién haya sido inocente que se perdiese? Y ¿adónde los rectos han sido cortados?
8 Mənim gördüyümə görə şər sahəsini belləyən, Əzab toxumu səpən insanlar əkdiyini biçər.
Como yo he visto que los que aran iniquidad y siembran injuria, la siegan.
9 Onlar Allahın nəfəsi ilə yox olar, Qəzəbinin küləyi onları udar.
Perecen por el aliento de Dios, y por el espíritu de su furor son consumidos.
10 Aslanların nəfəsi, qızmış şirlərin səsi kəsildi, Gənc aslanların dişləri qırıldı.
El bramido del león, y la voz del león, y los dientes de los leoncillos son arrancados.
11 Şikarı olmadığı üçün güclü aslan həlak olar, Dişi aslanların balaları pərən-pərən qalar.
El león viejo perece por falta de presa, y los hijos del león son esparcidos.
12 Mənə gizli bir söz çatdı, Qulağım bir pıçıltı eşitdi,
El negocio también me era a mí oculto; mas mi oído ha percibido algo de ello.
13 Gecə röyalardan doğan düşüncələr içində olanda, İnsanların dərin yuxuya getdiyi zamanda
En imaginaciones de visiones nocturnas, cuando el sueño cae sobre los hombres,
14 Üstümə bir qorxu, bir titrətmə gəldi, Bütün sümüklərimi lərzəyə saldı.
me sobrevino un espanto y un temblor, que estremeció todos mis huesos.
15 Qarşımdan bir ruh keçdi, Bütün tüklərimi ürpətdi.
Y un espíritu que pasó por delante de mí, hizo que se erizara el vello de mi carne.
16 Ruh dayandı, bunun nə olduğunu bilmədim. Gözlərimin önündə bir surət dururdu, Sükunətin içindən bir səs eşitdim:
Se paró un fantasma delante de mis ojos, cuyo rostro yo no conocí, y quedo, oí que decía:
17 “İnsan Allah qarşısında saleh olarmı? Yaradanın qarşısında təmiz adam varmı?
¿Por ventura será el hombre más justo que Dios? ¿Será el varón más limpio que el que lo hizo?
18 Allah bəndələrinə güvənmir, Mələklərində belə, səhv görür.
He aquí que en sus siervos no confía, y en sus ángeles halló locura.
19 Palçıq evlərdə yaşayanlara, Mayası torpaqdan olanlara, Güvədən də tez əzilənlərə O güvənərmi?
¡Cuánto más en los que habitan en casas de lodo, cuyo fundamento está en el polvo, y que serán quebrantados de la polilla!
20 Ömürləri səhərdən axşama çatmır, Fərqi yoxdur, hamı əbədi yox olur.
De la mañana a la tarde son quebrantados, y se pierden para siempre, sin haber quien lo considere.
21 Yaşadıqları çadırın ipləri çəkiləndə Heç nə anlamazlar, ölüb gedərlər”.
¿Su hermosura, no se pierde con ellos mismos? Mueren, y no lo saben.
