Əyyub 4
1 Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
Entonces Elifaz, el temanita, le respondió a Job
2 «Kimsə sənə bir söz desə, inciyərsənmi? Danışmasın deyə kim özünü saxlaya bilər?
“¿Podría decir una palabra? No quiero molestarte, pero ¿quién podría callar y no responder?
3 Bəli, çoxlarına dərs verdin, Onları əlləri taqətdən düşərkən gücləndirdin.
Ciertamente has alentado a mucha gente y has apoyado a los que son débiles.
4 Yıxılanları sözlərinlə qaldırdın, Dizləri əsənlərə güc verdin.
Tus consejos han ayudado a los que tropiezan para no caer, y has fortalecido a los que tienen las rodillas débiles.
5 İndi bu iş başına gələrkən Özün taqətdən düşdün, Bəla sənə dəyəndə özünü itirdin.
Pero ahora eres tú el que sufre y estás molesto.
6 Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?
¿No fue tu reverencia a Dios lo que te dio confianza y tu integridad lo que te dio esperanza?
7 Kimdir günahsız məhv olan? İndi yada sal. Əməlisalehlərin həlak olduğunu harada görmüsən?
Piénsalo: ¿desde cuándo mueren los inocentes? ¿Desde cuándo se destruye a la gente buena?
8 Mənim gördüyümə görə şər sahəsini belləyən, Əzab toxumu səpən insanlar əkdiyini biçər.
¡Por lo que he visto, los mismos que plantan el mal y siembran problemas son quienes cosechan tales frutos!
9 Onlar Allahın nəfəsi ilə yox olar, Qəzəbinin küləyi onları udar.
Un soplo de Dios los destruye; una ráfaga de su cólera los aniquila.
10 Aslanların nəfəsi, qızmış şirlərin səsi kəsildi, Gənc aslanların dişləri qırıldı.
Los leones pueden rugir y gruñir, pero sus dientes se rompen.
11 Şikarı olmadığı üçün güclü aslan həlak olar, Dişi aslanların balaları pərən-pərən qalar.
Hasta un león muere por falta de alimento, y las crías de la leona se dispersan.
12 Mənə gizli bir söz çatdı, Qulağım bir pıçıltı eşitdi,
“Una palabra se acercó sigilosamente a mí; un susurro llegó a mi oído.
13 Gecə röyalardan doğan düşüncələr içində olanda, İnsanların dərin yuxuya getdiyi zamanda
Pensamientos inquietantes vinieron a mí en pesadillas, como cuando caes en un sueño profundo.
14 Üstümə bir qorxu, bir titrətmə gəldi, Bütün sümüklərimi lərzəyə saldı.
Me aterroricé y temblé; todos mis huesos se estremecieron.
15 Qarşımdan bir ruh keçdi, Bütün tüklərimi ürpətdi.
Entonces un soplo me rozó la cara y me puso la piel de gallina.
16 Ruh dayandı, bunun nə olduğunu bilmədim. Gözlərimin önündə bir surət dururdu, Sükunətin içindən bir səs eşitdim:
Algo se detuvo, pero no pude ver su rostro. Mis ojos sólo podían distinguir una forma. Estaba totalmente silencioso, y entonces oí una voz:
17 “İnsan Allah qarşısında saleh olarmı? Yaradanın qarşısında təmiz adam varmı?
‘¿Puede alguien ser justo ante Dios? ¿Puede alguien ser puro ante su Creador?
18 Allah bəndələrinə güvənmir, Mələklərində belə, səhv görür.
Si ni siquiera se fía de sus siervos y dice que sus ángeles se equivocan,
19 Palçıq evlərdə yaşayanlara, Mayası torpaqdan olanlara, Güvədən də tez əzilənlərə O güvənərmi?
¿cuánto más los que viven en estas casas de barro, cuyos cimientos se basan en el polvo, que se deshacen como la ropa por causa de la polilla?
20 Ömürləri səhərdən axşama çatmır, Fərqi yoxdur, hamı əbədi yox olur.
Vivos por la mañana, muertos al anochecer. Mueren sin que nadie lo note.
21 Yaşadıqları çadırın ipləri çəkiləndə Heç nə anlamazlar, ölüb gedərlər”.
Son como las cuerdas de una tienda de campaña, que se levantan y se derrumban con la muerte. Mueren sin sabiduría’”.
