Əyyub 4
1 Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
Então Elifaz, o Temanita, respondeu,
2 «Kimsə sənə bir söz desə, inciyərsənmi? Danışmasın deyə kim özünü saxlaya bilər?
“Se alguém se aventurar a falar com você, você ficará de luto? Mas quem pode se impedir de falar?
3 Bəli, çoxlarına dərs verdin, Onları əlləri taqətdən düşərkən gücləndirdin.
Veja, você já instruiu muitos, você fortaleceu as mãos fracas.
4 Yıxılanları sözlərinlə qaldırdın, Dizləri əsənlərə güc verdin.
Suas palavras apoiaram aquele que estava caindo, você tornou os joelhos frágeis e firmes.
5 İndi bu iş başına gələrkən Özün taqətdən düşdün, Bəla sənə dəyəndə özünü itirdin.
Mas agora chegou até você, e você desmaia. Isso o toca, e você está perturbado.
6 Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?
Sua piedade não é sua confiança? A integridade de seus caminhos não é sua esperança?
7 Kimdir günahsız məhv olan? İndi yada sal. Əməlisalehlərin həlak olduğunu harada görmüsən?
“Lembre-se, agora, quem pereceu, sendo inocente? Ou onde foram os cortes verticais?
8 Mənim gördüyümə görə şər sahəsini belləyən, Əzab toxumu səpən insanlar əkdiyini biçər.
According ao que tenho visto, aqueles que lavram a iniqüidade e semear problemas, colher o mesmo.
9 Onlar Allahın nəfəsi ilə yox olar, Qəzəbinin küləyi onları udar.
Pelo sopro de Deus eles perecem. Pela explosão de sua raiva eles são consumidos.
10 Aslanların nəfəsi, qızmış şirlərin səsi kəsildi, Gənc aslanların dişləri qırıldı.
O rugido do leão, e a voz do leão feroz, os dentes dos leões jovens, estão quebrados.
11 Şikarı olmadığı üçün güclü aslan həlak olar, Dişi aslanların balaları pərən-pərən qalar.
O velho leão perece por falta de presa. As crias da leoa estão dispersas no exterior.
12 Mənə gizli bir söz çatdı, Qulağım bir pıçıltı eşitdi,
“Agora uma coisa foi trazida secretamente para mim. Meu ouvido recebeu um sussurro disso.
13 Gecə röyalardan doğan düşüncələr içində olanda, İnsanların dərin yuxuya getdiyi zamanda
Em pensamentos das visões da noite, quando o sono profundo cai sobre os homens,
14 Üstümə bir qorxu, bir titrətmə gəldi, Bütün sümüklərimi lərzəyə saldı.
o medo veio sobre mim, e tremendo, o que fez todos os meus ossos tremerem.
15 Qarşımdan bir ruh keçdi, Bütün tüklərimi ürpətdi.
Então um espírito passou diante do meu rosto. Os cabelos da minha carne se levantaram.
16 Ruh dayandı, bunun nə olduğunu bilmədim. Gözlərimin önündə bir surət dururdu, Sükunətin içindən bir səs eşitdim:
Ficou parado, mas eu não conseguia discernir sua aparência. Um formulário estava diante dos meus olhos. Silêncio, então eu ouvi uma voz, dizendo,
17 “İnsan Allah qarşısında saleh olarmı? Yaradanın qarşısında təmiz adam varmı?
'O homem mortal deve ser mais justo que Deus? Será que um homem deve ser mais puro que seu Criador?
18 Allah bəndələrinə güvənmir, Mələklərində belə, səhv görür.
Eis que ele não deposita confiança em seus servos. Ele acusa seus anjos de erro.
19 Palçıq evlərdə yaşayanlara, Mayası torpaqdan olanlara, Güvədən də tez əzilənlərə O güvənərmi?
Quanto mais aqueles que moram em casas de barro, cuja base está no pó, que são esmagados diante da traça!
20 Ömürləri səhərdən axşama çatmır, Fərqi yoxdur, hamı əbədi yox olur.
Between de manhã e à noite eles são destruídos. Eles perecem para sempre sem nada a ver com isso.
21 Yaşadıqları çadırın ipləri çəkiləndə Heç nə anlamazlar, ölüb gedərlər”.
O cordão da barraca deles não está arrancado dentro deles? Eles morrem, e isso sem sabedoria”.
