Əyyub 39
1 Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
Sai tu il tempo che le camozze delle rocce figliano? Hai tu osservato quando le cerve partoriscono?
2 Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
Annoveri tu i mesi del termine del lor portato, E sai tu il tempo che devono figliare?
3 Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
Elle si chinano, fanno scoppiar fuori il lor feto, Si alleviano delle lor doglie.
4 Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
I lor figli son gagliardi, crescono per le biade, Escono fuori, e non ritornano [più] a quelle.
5 Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
Chi ne ha mandato libero l'asino salvatico, E chi ha sciolti i suoi legami?
6 Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
A cui io ho ordinato il deserto per casa; E per abitazioni, i luoghi salsugginosi.
7 O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
Egli si beffa dello strepito della città; Egli non ode gli schiamazzi del sollecitator delle opere.
8 Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
I monti, ch'egli va spiando, [sono] il suo pasco; Ed egli va ricercando qualunque verdura.
9 Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
Il liocorno ti vorrà egli servire? Si riparerà egli presso alla tua mangiatoia?
10 Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
Legherai tu il liocorno con la sua fune, [per farlo arare] al solco? Erpicherà egli le valli dietro a te?
11 Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
Ti fiderai tu in lui, perchè la sua forza [è] grande? E gli rimetterai tu il tuo lavoro?
12 Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
Ti fiderai tu in lui ch'egli ti renda la [ricolta della] tua sementa, E ch'egli te l'accolga nella tua aia?
13 Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
Le ale de' paoni son esse vaghe [per opera tua?] Od [ha da te] lo struzzolo le penne e la piuma?
14 Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
[Fai tu] ch'egli abbandoni le sue uova in su la terra, E che le lasci scaldare in su la polvere?
15 Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
E che dimentichi che il piè [d'alcuno] le schiaccerà, Ovvero che le fiere della campagna le calpesteranno?
16 Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
Egli è spietato inverso i suoi figli, come [se] non [fosser] suoi; Indarno è la sua fatica, [egli è] senza tema;
17 Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
Perciocchè Iddio l'ha privo di senno, E non l'ha fatto partecipe d'intendimento.
18 Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
Quando egli si solleva in alto, Egli si beffa del cavallo, e di colui che lo cavalca.
19 Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
Hai tu data la forza al cavallo? Hai tu adorna la sua gola di fremito?
20 Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
Lo spaventerai tu come una locusta? Il suo magnifico nitrire [è] spaventevole.
21 Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
Egli raspa nella valle, si rallegra della [sua] forza, Esce ad incontrare le armi.
22 Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
Egli si beffa della paura, e non si spaventa, E non si volge indietro per la spada.
23 Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
Il turcasso, e la folgorante lancia, E lo spuntone gli risuonano addosso.
24 Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
D'impazienza e di stizza [pare ch'egli voglia] trangugiar la terra; E non può credere che [sia] il suon della tromba.
25 Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
Come prima la tromba ha sonato, egli dice: Aha, Aha; Da lontano annasa la battaglia, Lo schiamazzo de' capitani; e le grida.
26 Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
È per il tuo senno che lo sparviere vola? Che spiega le sue ali verso il mezzodì?
27 Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
L'aquila si leva ella ad alto per lo tuo comandamento? E [fai tu] ch'ella faccia il suo nido in luoghi elevati?
28 Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
Ella dimora e si ripara nelle rupi, Nelle punte delle rocce, ed in luoghi inaccessibili.
29 Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
Di là ella spia il pasto, Gli occhi suoi mirano da lontano.
30 Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
I suoi aquilini ancora sorbiscono il sangue, E dove sono corpi morti, quivi ella si ritrova.
