Əyyub 39
1 Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
"Vielleicht kennst du der Gemsen Werfen? Acht gibst du auf der Hirschkuh Kreißen?
2 Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
Die Monde zählst du, die sie trächtig gehen? Die Zeit weißt du, da sie gebären?
3 Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
Sie krümmen sich und trennen selber ihre Schnüre und machen ihren Nachwuchs frei.
4 Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
Und ihre Jungen werden stark; im Freien wachsen sie; sie laufen fort und kehren nimmermehr zurück.
5 Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
Wer hat den wilden Esel freigelassen? Wer ließ den Wildfang in die Freiheit,
6 Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
dem ich die Wüste zur Behausung gab, die Salzsteppe zur Wohnung?
7 O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
Er spottet des Getöses in der Stadt; der Treiber Lärmen hört er nicht.
8 Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
Was auf den Bergen er erspäht, ist seine Weide, und allem Grünen spürt er nach.
9 Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
Wird dir der Wildochs willig dienen? Und nächtigt er an deiner Krippe?
10 Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
Kannst du den Wildochsen an einen Zugstrick binden? Wird er, dir folgend, in den Tälern Gründe eggen?
11 Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
Verläßt du dich auf ihn, weil seine Kraft so groß, und überlässest du ihm deine Ernte?
12 Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
Wirst du ihm zutrauen, daß er auch dresche und deine Saaternte heimbringen helfe?
13 Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
Des Straußes Flügel schlägt gar übermütig. Wennschon ein Storch nach Schwingen und nach Federn,
14 Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
so überläßt er doch der Erde seine Eier und läßt sie auf dem Boden wärmen.
15 Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
Und er vergißt, daß sie ein Fuß zertreten, das Wild der Steppe sie zerdrücken könnte.
16 Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
Und er behandelt seine Jungen hart, als ob sie nicht die seinen wären, ganz sorglos, ob umsonst nicht seine Mühe.
17 Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
Denn Gott hat Klugheit ihm versagt und keinen Anteil an Verstand gegeben,
18 Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
sonst würde er an hochgelegenen Orten brüten und so des Rosses und des Reiters spotten. -
19 Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
Verleihst du wohl dem Rosse Heldenkraft, bekleidest seinen Hals mit einer Mähne,
20 Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
bewirkst du, daß es wie ein Rauchfang dampfe? Erschreckend ist sein mächtig Wiehern.
21 Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
Voll Freude springt es in das Tal; voll Kraft stürzt es den Harnischen entgegen.
22 Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
Des Schreckens lacht's, hat keine Angst und macht nicht kehrt vorm Schwerte.
23 Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
Der Köcher klirrt auf ihm, der Speer, der blitzende, die Lanze.
24 Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
Mit Toben und mit Ungestüm scharrt's auf dem Boden, hält nimmer fest, tönt die Trompete.
25 Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
Bei dem Trompetenklang ruft's: 'Hui!' Von ferne wittert es den Streit, der Fahrer Donnerruf, das Schlachtgeschrei.
26 Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
Nach deinem Gutdünken zieht wohl der Habicht fort und breitet nach dem Süden seine Flügel aus?
27 Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
Auf dein Geheiß fliegt wohl so hoch der Adler und nistet in der Höhe?
28 Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
Er wohnt und horstet auf dem Felsen, auf Felsenzacken, auf der hohen Wacht.
29 Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
Von dort erspäht er sich den Fraß; in weite Fernen blicken seine Augen.
30 Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
Und seine Brut stürzt sich auf Blut; wo Leichen sind, da ist auch er."
