Əyyub 39
1 Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
Sais-tu le temps où les chamois mettent bas? As-tu observé quand les biches faonnent?
2 Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
As-tu compté les mois de leur portée, et sais-tu le temps où elles mettent bas?
3 Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
Elles se courbent, elles font sortir leurs petits, et se délivrent de leurs douleurs;
4 Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
Leurs petits se fortifient, ils croissent en plein air, ils s'en vont et ne reviennent plus vers elles.
5 Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
Qui a lâché l'onagre en liberté, et qui a délié les liens de cet animal farouche,
6 Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
A qui j'ai donné la steppe pour demeure, et la terre salée pour habitation?
7 O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
Il se rit du bruit de la ville; il n'entend pas les clameurs de l'ânier.
8 Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
Il parcourt les montagnes qui sont ses pâturages, il cherche partout de la verdure.
9 Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
Le buffle veut-il te servir? Passe-t-il la nuit auprès de ta crèche?
10 Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
Attaches-tu le buffle par la corde au sillon? Herse-t-il tes champs en te suivant?
11 Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
Te fies-tu à lui parce que sa force est grande, et lui abandonnes-tu ton travail?
12 Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
Comptes-tu sur lui pour rentrer ton grain, et pour l'amasser sur ton aire?
13 Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
L'aile de l'autruche s'agite joyeusement; est-ce l'aile et la plume de la cigogne?
14 Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
Non, car elle abandonne ses œufs à terre, elle les fait couver sur la poussière;
15 Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
Elle oublie qu'un pied peut les fouler, une bête des champs les écraser.
16 Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
Elle est dure envers ses petits, comme s'ils n'étaient pas siens. Son travail est vain, elle ne s'en inquiète pas.
17 Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
Car Dieu l'a privée de sagesse, et ne lui a point départi d'intelligence.
18 Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
Quand elle se lève, et bat des ailes, elle se moque du cheval et de son cavalier.
19 Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
As-tu donné au cheval sa vigueur? As-tu revêtu son cou de la crinière frémissante?
20 Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
Le fais-tu bondir comme la sauterelle? Son fier hennissement donne la terreur.
21 Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
De son pied il creuse la terre; il se réjouit en sa force; il va à la rencontre de l'homme armé;
22 Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
Il se rit de la crainte, il n'a peur de rien; il ne recule point devant l'épée.
23 Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
Sur lui retentit le carquois, la lance étincelante et le javelot.
24 Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
Bondissant et frémissant, il dévore l'espace; il ne peut se contenir dès que la trompette sonne;
25 Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
Dès qu'il entend la trompette, il hennit; il sent de loin la bataille, la voix tonnante des chefs et les clameurs des guerriers.
26 Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
Est-ce par ta sagesse que l'épervier prend son vol, et déploie ses ailes vers le Midi?
27 Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
Est-ce sur ton ordre que l'aigle s'élève, et qu'il place son aire sur les hauteurs?
28 Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
Il habite sur les rochers, il se tient sur la dent des rochers, sur les lieux inaccessibles.
29 Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
De là, il découvre sa proie; ses yeux la voient de loin.
30 Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
Ses petits sucent le sang, et partout où il y a des corps morts, il s'y trouve.
