Əyyub 39
1 Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
Connais-tu le temps où enfantent les chamois des roches? Le temps où les biches mettent bas, l’as-tu observé?
2 Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
Peux-tu compter les mois de leur grossesse? Sais-tu l’heure de leur délivrance?
3 Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
Elles s’accroupissent, émettent leur portée et se débarrassent de leurs douleurs.
4 Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
Leurs petits gagnent en force, grandissent en plein air, ils partent et ne reviennent plus vers elles.
5 Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
Qui a lâché l’onagre en liberté? Qui a dénoué les liens de l’âne sauvage,
6 Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
à qui j’ai assigné le désert pour demeure et les plaines salées pour habitation?
7 O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
Il se rit du tumulte de la cité, il n’entend pas les cris d’un maître.
8 Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
Il explore les montagnes pour trouver son pâturage et se met en quête, de n’importe quelle verdure.
9 Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
Le buffle consent-il à te servir? Passera-t-il la nuit à ton râtelier?
10 Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
L’Attacheras-tu au sillon par une corde, ou ira-t-il hersant les vallées derrière toi?
11 Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
Te fieras-tu à lui, parce que grande est sa force? Lui abandonneras-tu le soin de ton travail?
12 Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
Compteras-tu sur lui pour rentrer ton grain, pour recueillir le produit de ton aire?
13 Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
L’Autruche bat joyeusement des ailes: si seulement ses ailes et ses plumes étaient tendrement fidèles!
14 Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
Car elle abandonne ses œufs à la terre et les laisse chauffer sur le sable,
15 Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
oubliant qu’un pied peut les fouler et la bête des champs les écraser.
16 Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
Elle est dure pour ses petits, comme s’ils lui étaient étrangers: sa peine aura été en pure perte, et elle n’en a pas de regret.
17 Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
C’Est que Dieu lui a refusé la sagesse et ne lui a pas départi de l’intelligence.
18 Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
Mais quand elle se dresse pour prendre son élan, elle défie chevaux et cavaliers.
19 Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
Est-ce toi qui donnes la vigueur au cheval, qui garnis son cou d’une crinière flottante?
20 Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
Est-ce toi qui le fais bondir comme la sauterelle? L’Éclat de son ébrouement inspire l’effroi.
21 Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
Il creuse le sol et, tout joyeux de sa force, il s’élance vers la mêlée.
22 Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
Il se rit de la crainte, il ne tremble ni ne recule devant l’épée.
23 Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
Sur son dos résonnent le carquois, la lance étincelante et le javelot.
24 Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
D’Impatience et de colère, il dévore l’espace; il ne se possède plus lorsque sonne le clairon.
25 Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
Au coup de trompette, il dit: "Ah!" Et de loin il flaire la bataille, la voix tonnante des chefs et les cris des combattants.
26 Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
Est-ce par un effet de ton intelligence que l’épervier prend son essor et déploie ses ailes vers le Midi?
27 Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
Est-ce par ton ordre que l’aigle s’élève et va nicher dans les hauteurs?
28 Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
Il fait du rocher sa demeure et se gîte sur la dent des montagnes et les pics escarpés.
29 Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
De là il guette la proie ses regards portent au loin.
30 Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
Ses aiglons se gorgent de sang partout où il y a des cadavres, il est présent.
