Əyyub 39
1 Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
Sais-tu le temps où mettent bas les bouquetins des rochers? As-tu observé les douleurs des biches?
2 Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
As-tu compté les mois qu’elles accomplissent, et connais-tu le temps où elles mettent bas?
3 Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
Elles se courbent, elles enfantent leur portée, elles se délivrent de leurs douleurs.
4 Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
Leurs petits deviennent forts, ils grandissent dans les champs, ils s’en vont et ne reviennent pas à elles.
5 Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
Qui a lâché l’âne sauvage? qui a délié les liens de l’onagre,
6 Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
Auquel j’ai donné le désert pour maison, et la terre salée pour demeure?
7 O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
Il se rit du tumulte de la ville, il n’entend pas le cri du conducteur.
8 Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, et il est en quête de tout ce qui est vert.
9 Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
Le buffle voudra-t-il être à ton service? Passera-t-il la nuit auprès de ta crèche?
10 Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
Attacheras-tu le buffle par sa corde dans le sillon? Hersera-t-il les vallées après toi?
11 Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
Auras-tu confiance en lui, parce que sa force est grande, et lui abandonneras-tu ton labeur?
12 Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
Te fieras-tu à lui pour rentrer ce que tu as semé, et rassemblera-t-il [le blé] dans ton aire?
13 Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
L’aile de l’autruche bat joyeusement: ce sont les plumes et le plumage de la cigogne;
14 Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
Toutefois elle abandonne ses œufs à la terre et les chauffe sur la poussière,
15 Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
Et elle oublie que le pied peut les écraser et la bête des champs les fouler;
16 Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
Elle est dure avec ses petits comme s’ils n’étaient pas à elle; son labeur est vain, sans qu’elle s’en émeuve.
17 Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
Car Dieu l’a privée de sagesse, et ne lui a pas départi l’intelligence.
18 Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
Quand elle s’enlève, elle se moque du cheval et de celui qui le monte.
19 Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
Est-ce toi qui as donné au cheval sa force? Est-ce toi qui as revêtu son cou d’une crinière flottante?
20 Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
Est-ce toi qui le fais bondir comme la sauterelle? Son ronflement magnifique est terrible.
21 Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
Il creuse [le sol] dans la plaine et se réjouit de sa force; il sort à la rencontre des armes;
22 Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
Il se rit de la frayeur et ne s’épouvante pas, et il ne se tourne pas devant l’épée.
23 Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
Sur lui retentit le carquois, brillent la lance et le javelot.
24 Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
Frémissant et agité, il dévore le sol, et ne peut se contenir quand sonne la trompette.
25 Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
Au bruit de la trompette, il dit: Ha! ha! et de loin il flaire la bataille, le tonnerre des chefs et le tumulte.
26 Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
Est-ce par ton intelligence que l’épervier prend son essor et qu’il étend ses ailes vers le midi?
27 Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
Est-ce à ta parole que l’aigle s’élève et qu’il bâtit haut son aire?
28 Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
Il demeure dans les rochers et y fait son habitation, sur la dent du rocher et sur les hautes cimes.
29 Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
De là il épie sa nourriture, ses yeux regardent dans le lointain.
30 Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
Ses petits sucent le sang, et là où sont les tués, là il est.
